બોળીને આ ભાવો કાઢ્યા છે. છઠ્ઠા–સાતમા ગુણસ્થાને
આત્માના આનંદમાં ઝૂલતા મુનિઓના અનુભવના
ઊંડાણમાંથી આ ભાવો નીકળ્યા છે. અહો! સંતો અપૂર્વ
વારસો મૂકી ગયા છે. શુદ્ધરત્નત્રયરૂપી જે તારું કર્તવ્ય,
તેનું કારણ તારા સ્વભાવમાં જ વર્તે છે; અંતરમાં જ્યારે
જો ત્યારે મોક્ષમાર્ગનું કારણ તારામાં વર્તી જ રહ્યું છે. આ
કારણને ઓળખીને તેની સાથે એકતા કરતાં
મોક્ષમાર્ગરૂપી કાર્ય થઈ જાય છે. અંતરમાં કારણ–કાર્યની
એકતા સાધતાં સાધતાં આ ટીકા રચાઈ ગઈ છે. જુઓ
તો ખરા! ટીકાકારે કેવા ભાવો કાઢ્યા છે!! જંગલમાં
બેઠાં બેઠાં સિદ્ધની સાથે વાતું કરી છે........
આ નિયમસાર વંચાય છે. ભગવાન શ્રી કુંદકુંદાચાર્યદેવે આ નિયમસારમાં અલૌકિક ભાવો ભર્યા છે; ને
કહે છે––
विवरीयपरिहरत्थं भणिदं खलु सारमिदि वयणं।।
વિપરીતના પરિહાર અર્થે ‘સાર’ પદ યોજેલ છે.