नथी.–आवी सम्यक् श्रद्धा अने ओळखाण करे ते पण सत्य मार्गमां छे पण श्रद्धा ज ऊंधी राखे,
शुद्धभावने ओळखे नहीं ने रागने धर्म माने, ते तो ऊंधा मार्गे छे. भवनो अंत शुद्ध
सम्यग्दर्शनादि भाव वडे ज थाय छे, अने तेनाथी ज जैनशासननी श्रेष्ठता छे.
तह धम्माणं पवरं जिणधम्मं भावि भवमहणं ।। ८२।।
आवा जिनधर्मने भाव.
न थाय ते जैन धर्म नहि.
कर्मोना अनेक पडखांनुं ज्ञान कराव्युं माटे शुं जैनधर्मनी श्रेष्ठता छे?–तो कहे छे के ना;
तो कई रीते जैनधर्मनी श्रेष्ठता छे? जैनधर्मनी श्रेष्ठता ए रीते छे के ते भावि–भवनो नाश करे
छे, संसारनो नाश करीने मुक्ति आपे छे. ने तेथी ज जैनशासननो महिमा छे. आ सिवाय बीजी
रीते–पुण्य वगेरेथी जैनशासननो महिमा माने तो तेणे जैनशासनने खरेखर जाण्युं ज नथी. हजी
८३ मी गाथामां आ वात घणी स्पष्ट करशे.
भावो प्रगटे तेनुं नाम जैनधर्म छे. भवनुं मथन करी नांखे भवनो नाश करी नांखे ते ज जैनधर्म
छे. हजी अनंतभवनी शंकामां जे पडयो होय, अरे! भव्य–अभव्यनी पण शंकामां पडयो होय–
एवा जीवने तो जैनधर्मनी गंध पण आवी नथी. आहा! जैनधर्म शुं चीज छे तेनी वात लोकोए
यथार्थ सांभळी पण नथी. एक क्षण पण जैनधर्म प्रगट करे तो अनंत भवनो ‘कट’ थई जाय ने
आत्मामां मोक्षनी छाप पडी जाय, मुक्तिनी निःशंकता थई जाय.–आवो जैनधर्म छे, आ ज
जैनधर्मनी श्रेष्ठता छे. तेथी भवना नाश माटे हे भव्य! तुं आवा जैनधर्मने भाव.
–तो भवनो नाश कई रीते थाय? शुं दयादिना शुभरागथी भवनो नाश थाय?–ना; माटे