છું... હું ભગવાન છું” એવા રટણપૂર્વક દેહ છોડેલ છે. સ્વર્ગવાસ અગાઉ બે કલાક પહેલાંં મુમુક્ષુઓ તેની પાસે ધૂન
બોલતાં, તેમજ માંગળિક સંભળાવતા, અને કહેતા “જો ભાઈ જગદીશ! તારો આત્મા આ બધાથી જુદો છે... આ
શરીર–માતા–પિતા કે સગાવહાલાં કોઈ તને શરણભૂત નથી... ભગવાન આત્મા એક જ શરણભૂત છે...
ભગવાનનું શરણ લે...” જગદીશ પણ એ સાંભળીને ‘હું ભગવાન છું... હું જીવ છું” એમ વારંવાર તૂટક બોલતો
હતો... ને ઘણું દર્દ હોવા છતાં એ જ રીતે શાંતિપૂર્વક દેહ છોડીને તેનો આત્મા ચાલ્યો ગયો હતો.
અને રાજકોટની દિ. જૈનપાઠશાળામાં તત્ત્વજ્ઞાનનો અભ્યાસ કરવા જતો હતો, તથા વાર્ષિક પરીક્ષામાં પાસ
થયેલ હતો. કિશોર વયમાં આવા ધર્મપ્રેમનું બીજાઓએ પણ અનુકરણ કરવા જેવું છે.
આ દુર્લભ મનુષ્યઅવતાર મલ્યો... તેમાં ભરોસો નથી કે અમુક કાળ સુધી તે ટકી જ રહેશે! ... ગમે તે ક્ષણે
આત્માનું હિત કેમ થાય–તે ઉપાય કરવા જેવો છે... આત્મહિતનું કાર્ય ભવિષ્ય ઉપર મુલતવી રાખવા જેવું નથી.
સુખ પ્રાપ્ત કરતાં સુખ ટળે છે. લેશ એ લક્ષે લહો,
ક્ષણ ક્ષણ ભયંકર ભાવમરણે કાં અહો! રાચી અહો?”
કાનજીભાઈ તરફથી સ્વ. જેકુંવરબેનના સ્મરણાર્થે સોનગઢના જૈન વિદ્યાર્થીગૃહના મકાન માટે
વિદ્યાર્થીગૃહને અર્પણ કરવામાં આવ્યા છે, તે બદલ તેમને ધન્યવાદ ઘટે છે.
સોનગઢમાં “જૈનદર્શન શિક્ષણવર્ગ” ચાલશે. જે જિજ્ઞાસુ જૈન ભાઈઓને વર્ગમાં આવવાની
ઈચ્છા હોય તેમણે સૂચના મોકલી દેવી, અને વખતસર આવી જવું.
સોનગઢ,