अहो, आत्मानुं कल्याण जेने करवुं होय तेणे अत्यारे ज आ समजवा जेवुं छे. आत्माने भवथी
हितनो उद्यम करे, –पहेलांं बीजुं करी लईए पछी आत्मानुं करशुं–एवी मुदत ते वच्चे न नांखे. वळी तेने एम
पण काळनी मर्यादा न होय के अमुक दिवसोमां ज आत्मा समजाय तो समजवो छे, अमने बहु झाझो टाईम
नथी. ज्यां रुचि होय त्यां काळनी मर्यादा होय नहि. जेने आत्मानी रुचि होय–खरेखरी धगश होय ते
आत्माना प्रयत्नने माटे काळनी मुदत बांधतो नथी. अने आवी लगनी होय तेने आत्मानुं हित अल्पकाळमां
जरूर सधाय छे. संसारमां जेने पैसानी प्रीति छे ते एम मुदत नथी मारतो के अमुक वखतमां ज पैसा मळे तो
लेवा–त्यां तो काळनी दरकार कर्या वगर प्रयत्न कर्या ज करे छे ने एमां ने एमां आखी जिंदगी व्यर्थ गूमावे छे.
तेम जेने आत्मानी रुचि जागी छे ते एम मुदत नथी मारतो के मारे अमुक वखत सुधी ज आत्मानी समजणनो
प्रयत्न करवो. –ते तो काळनी दरकार कर्या विना प्रयत्न कर्यां ज करे छे, ने तेने जरूर आत्मानो अनुभव थाय
छे. आत्मानी रुचिना अभ्यासमां जे काळ जाय ते पण सफळ छे. हमणां बहारना वेपार–धंधा वगेरे काम करी
लईए पछी निरांते आत्मानुं करशुं–आम जे मुदत मारे छे तेने खरेखर आत्मानी दरकार जागी ज नथी. अरे,
मारा आत्मानी दरकार वगर अनंत–अनंत काळ वीती गयो छतां मारा भवभ्रमणनो आरो न आव्यो, माटे
हवे तो आत्मा आ भवभ्रमणथी छूटे एवो उपाय करुं–आम जेने अंतरथी आत्मार्थ जागे ते आत्म–हितना
प्रयत्न सिवाय एक क्षण पण नकामी जवा द्ये नहीं. अने एवो अपूर्व अंतरनो प्रयत्न ऊगे त्यारे ज आत्मा
प्राप्त थाय तेवो छे. भाई, तारुं हित बीजो कोई करी द्ये तेम नथी, तुं ज तारा स्वभावनो उद्यम करीने तारुं हित
कर! स्वभावने भूलीने परभावथी तें तारुं अहित अत्यार सुधी कर्युं, हवे सत्समागमे यथार्थ स्वभावने
समजीने तुं ज तारुं अपूर्व हित कर.
परजीव बची