Atmadharma magazine - Ank 154
(Year 13 - Vir Nirvana Samvat 2482, A.D. 1956).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 9 of 21

background image
: ૧૮૨ : ‘આત્મધર્મ’ ૨૪૮૨: શ્રાવણ:
અત્યારે પણ બિરાજે છે ને હજી લાખો–કરોડો વર્ષ રહેશે, કેમકે ભગવાનનું આયુષ્ય એક કરોડ પૂર્વનું છે. આવા
જિનેશ્વરભગવાનની દિવ્યવાણી મહાવિદેહક્ષેત્રમાં સાક્ષાત્ સાંભળીને આચાર્યદેવ અહીં આવ્યા, ને તેમણે આ
સમયસાર વગેરે મહાન શાસ્ત્રો રચ્યાં. તેમાં જિનેશ્વર ભગવંતોએ શું કહ્યું છે તે તેમણે જાહેર કર્યું છે. આ ગાથામાં
કહે છે કે:– જિનશાસનમાં જિનેન્દ્રદેવોએ વ્રત–પૂજાદિક શુભરાગમાં પુણ્ય કહ્યું છે, ને આત્માના મોહ ક્ષોભરહિત
શુદ્ધપરિણામને ધર્મ કહ્યો છે. જુઓ, આ વીતરાગી સંતની વીતરાગી વાણી! વીતરાગભાવ તે જ જૈનધર્મ છે,
રાગ તે જૈનધર્મ નથી.
પુણ્ય તે આસ્રવ; ધર્મ તે સંવર
પુણ્ય અને ધર્મ એ બંને ચીજને ભગવાને જિનશાસનમાં જુદી જુદી કહી છે. પુણ્ય તો આસ્રવબંધરૂપ છે
એટલે કે સંસારનું કારણ છે, અને ધર્મ તો સંવર–નિર્જરારૂપ છે, તે તો મોક્ષનું કારણ છે. આમ પુણ્ય અને ધર્મ
વચ્ચે આકાશ–પાતાળ જેવું અંતર છે. પાપ જુદી ચીજ છે, પુણ્ય દૂસરી ચીજ છે, ને ધર્મ તીસરી ચીજ છે. પુણ્ય–
પાપ એ બંને બર્હિમુખી ભાવો છે, ને ધર્મ તો આત્માનો અંર્તમુખી ભાવ છે. અહો! અંતર્મુખ થઈને
ચૈતન્યસ્વભાવનું નિરીક્ષણ કરો... ચૈતન્યસ્વભાવનું નિરીક્ષણ કરતાં સમ્યગ્દર્શન–જ્ઞાન–ચારિત્રરૂપ શુદ્ધપરિણામ
થાય છે, તેને જ ભગવાને ધર્મ કહ્યો છે. આ જ વાત સમયસારમાં કહી છે કે જે શુદ્ધઆત્માને અનુભવે છે તે
સમસ્ત જિનશાસનને અનુભવે છે.
લોકોત્તર જિનધર્મ. અને તે સંબંધી લાકિજનોની ભ્રમણા
જુઓ, આ લોકોત્તર જિનધર્મનું સ્વરૂપ! પુણ્યને ધર્મ કહેવો તે લૌકિકજનોની ઉક્તિ છે. બસ, આ
‘લૌકિકજન’ કહ્યા તે વાત કેટલાક પંડિતોને આકરી લાગે છે. લોકોત્તર એવા જિનમાર્ગની સામે લૌકિકજનોની
કેવી માન્યતા છે તે પંડિત જયચંદ્રજીએ ભાવાર્થમાં બતાવ્યું છે. લોકોત્તર એવા જિનેન્દ્રભગવાન તો કહે છે કે
પુણ્ય તે ધર્મ નથી; સમ્યગ્દ્રષ્ટિ વગેરે પણ લોકોત્તરદ્રષ્ટિવાળા છે ને તેઓ પણ એમ જ માને છે. અને લૌકિકજનો
એટલે કે એકલા વ્યવહારને જ ધર્મ માનનારા મિથ્યાદ્રષ્ટિ જીવો વ્રત–પૂજા વગેરેના શુભરાગને ધર્મ માને છે. પણ
તે ખરેખર ધર્મ નથી. ધર્મ તો તે ને કે જેનાથી જન્મ–મરણનો નાશ થાય. એવો ધર્મનો મોહ–ક્ષોભરહિત જીવના
શુદ્ધપરિણામ છે. આવા શુદ્ધઆત્મપરિણામને ધર્મ જાણવો તે જ યથાર્થ છે એટલે તે જ નિશ્ચય છે, અને પુણ્યને
ધર્મ કહેવો તે તો માત્ર લૌકિકજનોનું કથન છે, તે લોકોક્તિને વ્યવહાર કહ્યો છે. તે લૌકિક કથનને જ જે યથાર્થ
માની લ્યે છે, એટલે કે રાગરહિત નિશ્ચયધર્મનું સ્વરૂપ તો સમજતા નથી ને શુભરાગને ઉપચારથી ધર્મ કહ્યો તેને
જ ખરેખર ધર્મ માની લ્યે છે તેઓ લૌકિકજન છે, તેઓ ખરેખર જૈનમતી નથી પણ અન્યમતી છે.
લૌકિકજનો તથા અન્યમતીઓ વ્રત–પૂજા વગેરે શુભ–રાગને જિનધર્મ માને છે. પડિમા કેટલી? –વ્રત
કેટલા? એમ એકલા શુભરાગ ઉપરથી અજ્ઞાનીઓ જિનધર્મનું માપ કાઢે છે. એ રીતે વ્રત–પૂજા–પડિમા વગેરેનો
શુભ–રાગ તે જ જિનધર્મ છે એમ લૌકિકજનો તથા અન્યમતીઓ માને છે, પરંતુ લોકોત્તર એવા જૈનમતમાં તો
એવું નથી. લોકોત્તર એવા જિનશાસનમાં તો ભગવાને વીતરાગભાવને જ ધર્મ કહ્યો છે. ચિદાનંદ
આત્મસ્વભાવને અંતર્મુખ શ્રદ્ધા–જ્ઞાનમાં લઈને તેમાં લીનતારૂપ શુદ્ધભાવ તે જ જૈનધર્મ છે, તેનાથી જ જન્મ–
મરણનો અંત આવીને મોક્ષની પ્રાપ્તિ થાય છે, તે જ જ્ઞેયરૂપ છે.
‘यः श्रेयान् तं समाचर’
‘પુણ્યથી ધર્મ ન થાય’ –આ વાત કેટલાક લોકોને નવી લાગે છે અને સાંભળતાં ભડકી ઊઠે છે કે ‘અરે!
શું પુણ્ય તે ધર્મ નહીં? –અને પુણ્યને ધર્મ માને તે લૌકિકજન!!’ –હા ભાઈ, એમ જ છે. તું ધીરજથી સાંભળ તો
ખરો, આ તારા હિતની જ વાત છે. જૈનધર્મ શું ચીજ છે એની વાત પણ તેં હજી સાંભળી નથી, એટલે તને નવું
લાગે છે; બાકી તો અનાદિકાળથી તીર્થંકર ભગવંતો એ વાત કહેતા આવ્યા છે, ને તે પ્રમાણે સાધી સાધીને
અનંતા જીવો મોક્ષ પામ્યા છે. હજારો વર્ષથી સંતો એ વાત કહેતા જ આવ્યા છે, દોઢસો વર્ષ પહેલાંં જયપુરના