કરવા જતાં–જો કે શુભભાવોને તેઓ બંધરૂપ સમજે છે તો પણ–તેમને વિધવિધ શુભભાવો આવી જાય છે. એ
રીતે ચૌદ ચૌદ કુમારિકા બહેનોએ (–પહેલાંંનાં છ બહેનો સાથે ગણતાં વીશ વીશ કુમારિકા બહેનોએ) અસિધારા
સમાન મનાતી મહાન પ્રતિજ્ઞા અંગીકાર કરી છે.
કરવાના ભાવથી તથા પૂજ્ય બેનશ્રી–બેનની કલ્યાણકારિણી છાયામાં નિરંતર રહેવાની ભાવનાથી લેવામાં
આવતું આ બ્રહ્મચર્ય એ જુદી વાત છે.
સતત સુલભ–સુખમય–સાહજિક લાગતું અને અબ્રહ્મચર્ય અસિધારા સમાન દુર્લભતર–અતિ દુઃખમય લાગતું!
નમસ્કાર છે તે સહજાનંદમય મુનિદશાને!
વિરલ થઈ ગયો છે. ભાવપ્રધાનતા વિનાની થોથાં જેવી ક્રિયાઓ જૈનશાસનમાં જડ ઘાલીને બેઠી છે, જાણે કે
શુષ્ક ક્રિયાકાંડ તે જ જૈનધર્મ હોય! આવા આ કાળમાં પરમ પૂજ્ય ગુરુદેવે સહજાનંદમય આત્માનો અનુભવ કરી
‘જૈનધર્મ દર્શનમૂલક છે અને મોક્ષમાર્ગ સહજાનંદમય છે, કષ્ટમય નથી’ એવી જોરદાર ઘોષણા કરીને અનેક
જીવોને આત્મદર્શનના પુરુષાર્થમાં પ્રેર્યા અને તેના પરિણામે જિનપ્રરૂપિત યથાર્થ સહજ મુક્તિમાર્ગ પ્રકાશિત થયો
તથા શાસ્ત્રસ્વાધ્યાય–દેવ–ભક્તિ–વૈરાગ્ય–બ્રહ્મચર્યાદિ શુભ ભાવોમાં પણ નૂતન તેજ પ્રગટ્યું. જિનોપદિષ્ટ શીતળ
અધ્યાત્મજ્ઞાનથી શૂન્ય જેવા આ બળબળતા કાળને વિષે તીર્થધામ સોનગઢમાં અધ્યાત્મજળનો જોરદાર શીતળ
ફુવારો ઊડી રહ્યો છે, જેની શીતળ ફરફર–શીકર–છાંટ સારા ભારતવર્ષમાં દૂરદૂરનાં અનેક નાનાં મોટાં ગામોમાં
ફેલાઈને અનેક સુપાત્ર જીવોને શીતળતા અર્પે છે, એ અધ્યાત્મફુવારાના શીતળ છાંટણાંના પ્રતાપે જ એ વિશાળ
અધ્યાત્મ–વડલાની શીતળ છાયાના પ્રભાવે જ આ બહેનોને આજીવન બ્રહ્મચર્યનો શુભભાવ પ્રગટ્યો છે.
આત્મસાક્ષાત્કાર છે....નિશ્ચય કરી આ જ સત્સંગ–સત્પુરુષ છે એવો સાક્ષીભાવ ઉત્પન્ન થયો હોય તે જીવે તો
અવશ્યે કરી પ્રવૃત્તિને સંકોચવી, પોતાના ક્ષણે ક્ષણે, કાર્યે કાર્યે અને પ્રસંગે પ્રસંગે તીક્ષ્ણ ઉપયોગે કરી જોવા,
જોઈને તે પરિક્ષીણ કરવા; અને તે સત્સંગને અર્થે દેહ ત્યાગ કરવાનો યોગ થતો હોય તો તે સ્વીકારવો.
છે અને મુમુક્ષુમંડળનું ગૌરવ વધાર્યું છે. તેઓ આત્મહિતમાં આગળ આગળ વધો!
આવે ત્યાં સુધી તે પદના આસ્વાદમાંથી ઝરતી પરમોપકારી ગુરુદેવની કલ્યાણકારિણી શીતળ વાણીનું શ્રવણ–
મનન હો, તેમાં રહેલા ગહન ભાવોને સમજવાનો ઉદ્યમ હો કે જેથી નિજ પદ પામી અનંત દુઃખમય ભવસાગરને
તરી જઈએ.