ગૌતમસ્વામીની મોક્ષભૂમિઃ શ્રી ગુણાવા
વિપુલાચલે મહાવીર પ્રભુનું અર્હંતપદ ને ગૌતમસ્વામીનું ગણધરપદ, ત્યાંથી આગળ આવતાં આ પાવાપુરી
ધામમાં મહાવીર પ્રભુનું સિદ્ધપદ અને ગૌતમપ્રભુનું અર્હંતપદ. આ રીતે તીર્થંકર–ગણધરની સરસ જોડીના
પાવનધામોનાં દર્શન ગુરુદેવ સાથે થતાં સૌ ભક્તોના અંતરમાં બહુ જ ભક્તિનો આહ્લાદ થતો હતો.
ગુરુદેવને પણ ભક્તિની ધૂન જાગતાં ફરીને તેઓશ્રીએ ભક્તિ ગવડાવી–
વીર પ્રભુજી મોક્ષ પધાર્યા ગૌતમ કેવળજ્ઞાન રે
વીરજીનું શાસન ઝૂલે રે.....
ગુરુદેવ ભક્તિરૂપી દોરીવડે ભગવાનના શાસનને ઝૂલાવી રહ્યા છે–એવું એ ભક્તિ વખતનું વાતાવરણ હતું,
ને ભક્તો ભક્તિના તાનમાં ડોલતા હતા.
ભક્તિ પછી ઉમંગભર્યા પૂજન થયા.....ગુરુદેવ જ્યારે હાથમાં શ્રીફળ વગેરેને લઈને ચઢાવતા હતા ત્યારે એ
દ્રશ્ય વખતે સમન્તભદ્ર સ્વામીની એ સ્તુતિ યાદ આવતી હતી કે “હે જિનેન્દ્ર! તારા ચરણની યથાર્થ સેવના જ્ઞાનીઓ
જ કરે છે. આજે ગુરુદેવની સાથે સાથે જિનેન્દ્રદેવનું પૂજન કરતાં ભક્તજનોને જે આનંદ થયો તેનું વર્ણન અહીં શું
થઈ શકે?
પૂજનાદિ બાદ, જયજયકારથી વાતાવરણ ગાજી ઊઠયું. ત્યારબાદ ભક્તિની જોરદાર ધૂન ગાતાં ગાતાં પૂ.
બેનશ્રીબેન સહિત ભક્તમંડળે એ પવિત્રધામની પ્રદક્ષિણા કરી....પ્રદક્ષિણા બાદ જમીન પર ઘૂંટણભર થઈને
ભાવભીને ચિત્તે બંને બેનોએ શીર લગાવીને નમસ્કાર કર્યા....જાણે કે એ નમસ્કાર મંત્રના બળવડે ઉપરના સિદ્ધ
ભગવંતોને નીચે ઉતારીને પોતાના હૃદયમાં પધરાવ્યા.....
એમ ભક્તિ–પૂજન કરીને પાછા ફરતાં, પૂલ ઉપરથી પસાર થતી વખતે–
“હે વીર તુમ્હારે દ્વારે પર એક દર્શ ભીખારી
આયા હૈ”
એ ભક્તિની અદ્ભુત ધૂન જામેલી....ને ભક્તો એકતાન થઈ ગયેલા. તે પ્રસંગ નજરે નીહાળનારાના હૈયામાં
કોતરાઈ ગયો છે....એ વખતે ભક્તોની આંખો ભક્તિરસથી ભીની થઈ જતી હતી.
ફાગણઃ ૨૪૮૩ ઃ ૧૩ઃ