Atmadharma magazine - Ank 170
(Year 15 - Vir Nirvana Samvat 2484, A.D. 1958).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 20 of 25

background image
માગશરઃ ૨૪૮૪ઃ૧૯ઃ
નથી, અને વ્યવહારરૂપ ભાવોમાં આત્માનો સ્વભાવ નથી; એ રીતે તેમનો એકબીજામાં અભાવ છે.
(૧૨૭) પ્રશ્નઃ– આત્માની મુક્તિ કેમ થાય છે?
ઉત્તરઃ– આત્મા અને બંધનું ભેદજ્ઞાન કરીને, શુદ્ધ આત્માના ગ્રહણથી અને બંધના ત્યાગથી આત્માની મુક્તિ થાય છે.
(૧૨૮) પ્રશ્નઃ– મોક્ષાર્થીએ શું જાણવું?
ઉત્તરઃ– મોક્ષાર્થીએ એમ જાણવું કે એક ચૈતન્યમય ભાવ જ હું છું ને તે જ મારે ગ્રહણ કરવા યોગ્ય છે; એ સિવાય બીજા
રાગાદિ ભાવ છે તે પરના ભાવો છે, તે મારા સ્વભાવના ભાવો નથી તેથી તે સર્વથા છોડવા યોગ્ય છે.
(૧૨૯) પ્રશ્નઃ– શુભરાગ પણ પરનો ભાવ છે?
ઉત્તરઃ– હા, કેમ કે શુદ્ધ ચૈતન્ય સ્વભાવમાં તે ભાવ નથી, માટે તે પરનો ભાવ છે. શુદ્ધ ચૈતન્યસ્વભાવમાં જે અભેદ છે
તે જ આત્માનો સ્વ–ભાવ છે.
(૧૩૦) પ્રશ્નઃ– શુદ્ધ ચિન્મયભાવને જ ‘ગ્રહણ કરવો’ એટલે શું?
ઉત્તરઃ– ગ્રહણ કરવો એટલે અનુભવવો, તેમાં એકાગ્ર થવું.
(૧૩૧) પ્રશ્નઃ– વ્યવહાર રત્નત્રયનો શુભ રાગ છે તે કેવો છે?
ઉત્તરઃ– મોક્ષને માટે વ્યવહાર રત્નત્રયનો શુભ રાગ પણ સર્વથા હેય છે. આચાર્ય ભગવાન સ્પષ્ટ કહે છે કે–
एकश्चित्तश्चिन्मय एव भावो
भावाः परे ये किल ते परेषाम्।
ग्राह्यस्ततश्चिन्मय एव भावो
भावाः परे सर्वतः एव हेयाः।।१८४।।
અર્થાત્ ચૈતન્યનો તો એક ચિન્મય જ ભાવ છે, જે બીજા ભાવો છે તે ખરેખર પરના ભાવો છે; માટે ચિન્મય
ભાવ જ ગ્રહણ કરવા યોગ્ય છે, બીજા ભાવો સર્વથા છોડવા યોગ્ય છે.
(૧૩૨) પ્રશ્નઃ– બીજા ભાવો સર્વથા છોડવા યોગ્ય કેમ છે?
ઉત્તરઃ– કેમ કે જ્યાં અંતરમાં ચૈતન્યસ્વભાવમાં સન્મુખ થઈને એકાગ્ર થયો ત્યાં મોક્ષાર્થીને શુદ્ધ ચૈતન્યસ્વભાવ સિવાય
સમસ્ત પરભાવોનું અવલંબન છૂટી જ ગયું છે; માટે તે સમસ્ત પરભાવો સર્વથા હેય છે. અંતર્મુખ થતાં
બહિર્મુખભાવો સહેજે છૂટી જ જાય છે. જ્યાં અંતર્મુખ થઈને શુદ્ધ ચૈતન્યભાવનું ગ્રહણ કર્યું ત્યાં બહિર્મુખ
પરભાવોનું ગ્રહણ કેમ હોય? અંતર્મુખ થઈને સ્વભાવનું ગ્રહણ કરતાં બહિર્મુખ પરભાવો છૂટી જ જાય છે; માટે
મોક્ષાર્થીને તે પરભાવો સર્વથા હેય જ છે, ને એક શુદ્ધ ચૈતન્ય સ્વભાવ જ સર્વથા ઉપાદેય છે,–એમ જાણવું.
સૌ ભાવ જે પરકીય જાણે,
શુદ્ધ જાણે આત્મને,
તે કોણ જ્ઞાની ‘મારું આ’
એવું વચન બોલે ખરે? (૩૦૦)
અહો! ભેદજ્ઞાન વડે જેણે શુદ્ધ આત્માને જ પોતાનો જાણ્યો છે ને બાકીના સમસ્ત ભાવોને પોતાથી ભિન્ન–પારકા
જાણ્યા છે, તે જ્ઞાની પરભાવોને પોતાના સ્વભાવમાં કેમ ભેળવે? રાગાદિથી તે લાભ કેમ માને?–ન જ માને.
(૧૩૪) પ્રશ્નઃ– એનું દ્રષ્ટાંત શું છે?
ઉત્તરઃ– જેમ આર્ય માણસ કે જેને સ્વપ્નેય માંસભક્ષણનો ભાવ ન હોય તે, “માંસભક્ષણ કરવા જેવું છે”–એમ વાણીમાં
કેમ બોલે? ન જ બોલે; તેમ જેણે રાગાદિ પરભાવોથી ભિન્ન આત્માના શુદ્ધ સ્વભાવનો અનુભવ કર્યો છે
એવાં જ્ઞાની ધર્માત્મા રાગાદિ પરભાવોને પોતાના સ્વભાવમાં કેમ ભેળવે?–ન જ ભેળવે; અને તે જ્ઞાનીના
વચનમાં ‘રાગથી લાભ થાય’ એવું પ્રતિપાદન પણ કેમ આવે?–ન જ આવે.
(૧૩પ) પ્રશ્નઃ– પરભાવો આત્માના કેમ નથી?
ઉત્તરઃ– કેમકે નિશ્ચયથી આત્માના સ્વભાવને અને રાગાદિ પરભાવોને સ્વ–સ્વામીસંબંધનો અસંભવ છે; માટે શુદ્ધ
ચૈતન્યભાવ જ આત્માનો સ્વકીય ભાવ