हितोपदेश * ज्ञानोपदेश
अरे जीव! तुं ठर, ठर! ‘परनुं हुं करुं’ एवी अज्ञानबुद्धिने लीधे दुःखमां तारो अनंत..अनंत काळ गयो...
चोरासीना अवतारमां तारा दुःखमां कोईए भाग न लीधो...तारा दुःख तेें एकले ज भोगव्या. ते दुःखनुं मूळ परना
कर्तृत्वनी अज्ञानबुद्धि ज छे, माटे हवे ते अज्ञानबुद्धि छोड...परना कर्तृत्वनी बुद्धि छोड...ने तारा आत्मामां ठर...जेथी
अनादिना तारा दुःखनो अंत आवे.
हे जीव! तुं तो ज्ञानस्वरूप छो...तारुं ज्ञान परमां शुं करे? ते परनां दुःखने जाणे पण पोते परनां दुःख लई न
शके; तेमज तारां दुःख बीजो लई न शके. पोते पोताना अज्ञान भावथी ज जे दुःख ऊभुं कर्युं छे ते दुःख पोताना
ज्ञानभावथी ज टळे छे...माटे हे जीव! अंतर्मुख थईने तारा ज्ञानस्वरूपमां ठर...तेमां तने अनाकुळ शांतिनुं वेदन थशे.
– प्रवचनमांथी
* * *
हे जीव! तुं कोने बदलावीश!
ने तने बीजो कोण बदलावशे!
जगतना कोई पदार्थने तुं बदलावी शके तेम नथी; अने तने जगतनो कोई पदार्थ बदलावी शके तेम नथी.
तुं अने जगतना पदार्थो, सौ स्वतंत्रपणे पोतपोताना परिणामरूपे परिणमी रह्या छे.
आम जगतना पदार्थोनुं स्वतंत्र परिणमन जाणीने परना कर्तृत्वनी बुद्धिथी तुं विरम..विरम! परथी तारी
अत्यंत भिन्नता जाणीने स्वमां अंतर्मुख था...
बहिर्मुख अज्ञानभावथी उत्पन्न थयेलुं दुःख अंतर्मुख ज्ञानभावथी टळी जाय छे.–आ ज दुःखथी छूटीने सुखी
थवानो उपाय छे.
– प्रवचनमांथी.
शुं करवुं?
जेणे आत्मानुं हित साधवुं होय, जन्म–मरणना दुःखोथी आत्माने छोडाववो होय, ते जीवे शुं करवुं? आचार्य
भगवान कहे छे के ते जीवे प्रथम तो आगमप्रमाणथी, अनुमानप्रमाणथी अने अंतरना स्वसंवेदनप्रमाणथी एम
जाणवुं के हुं ज्ञानचेतनास्वरूप छुं; कर्मचेतना के कर्मफळचेतना (–रागद्वेष के हर्षशोक) ते मारुं खरुं स्वरूप नथी.–आ
रीते पोताने ज्ञानचेतनास्वरूप जाणीने अने तेनी द्रढ श्रद्धा करीने, पछी तेनुं ज ध्यान करीने तेमां लीन थवुं.–आम
करवाथी आत्माने परम आनंदनो अनुभव थाय छे, ने जन्म–मरणना दुःखथी छूटीने ते मोक्षसुख पामे छे.
माटे फरी फरीने संतो कहे छे के–
जीवराज एम ज जाणवो,
वळी श्रद्धवो पण ए रीते,
एनुं ज करवुं अनुचरण,
पछी यत्नथी मोक्षार्थीए.
आत्मधर्मना ग्राहकोनेः–
‘आत्मधर्म’ मासिकने अंगे जे कंई फरियाद के सूचन करवानुं होय ते, पंदर दिवसमां “जैन स्वाध्याय मंदिर
ट्रस्ट– ‘सोनगढ” ना सीरनामे करवी.
‘आत्मधर्म’ नुं लवाजम रूा. त्रणने बदले रूा. चार लेवानो निर्णय कर्यो छे.
___________________________________________________________________________________
वार्षिक लवाजम रूपिया चारःःः छूटक नकल पांच आना
___________________________________________________________________________________