अंक चोथो रामजी माणेकचंद दोशी २४८४
आत्मामां छे. तारा आत्मानी स्वतंत्र प्रभुताना प्रतापने कोई
खंडित करी शके तेम नथी. अनादिथी तें ज तारी प्रभुताने
भूलीने तेनुं खंडन कर्युं छे; हवे तारा आत्मस्वभावनी
प्रभुताने प्रतीतमां लईने तेनुं अवलंबन कर, तेथी तारी
पामरता टळी जशे ने अखंड प्रतापवाळी प्रभुताथी तारो
आत्मा स्वतंत्रपणे शोभी ऊठशे.
पामर छे. जे जीव सम्यग्दर्शन वडे आत्मानी प्रभुताने ओळखे
छे ते जीव अल्पकाळमां ‘प्रभु’ थई जाय छे; स्वतंत्रताथी
शोभित एनी प्रभुताना अखंड प्रतापने कोई तोडी शकतुं
नथी. आत्मानी प्रभुतानी प्रतीतनुं आ फळ छे.
अहाहा! भावलिंगी संतमुनि मळे ने आवी अध्यात्मनी वात संभळावता होय तो, एना चरण पासे बेसीने..