સ્વર્ગમાં સૌધર્મેન્દ્રની સભા ભરાણી છે, ઇન્દ્ર અવધિજ્ઞાનથી છ મહિના બાદ આદિનાથ તીર્થંકરનો ગર્ભકલ્યાણક થવાનું
જાણીને દેવોને પંદર મહિના સુધી રત્નવૃષ્ટિ કરવાની આજ્ઞા આપે છે, તેમજ આઠ દેવીઓને મરૂદેવીમાતાની સેવા માટે
નિયુક્ત કરે છે–એ બધા ભાવો બતાવવામાં આવ્યા હતા. ઇન્દ્રાદિક દેવો આવીને ભગવાનના માતા–પિતાનું બહુમાન
કરે છે ને ભેટ ધરે છે; માતાજી સોળ મંગળસ્વપ્નો દેખે છે–ઇત્યાદિ સુંદર દ્રશ્યો થયા હતા.
મંગલ સ્વપ્નોનું વર્ણન કરે છે, ને મહારાજા નાભિરાય તે સ્વપ્નોના ઉત્તમ ફળ તરીકે તીર્થંકરભગવાન શ્રી
ઋષભદેવના ગર્ભાવતરણનું વર્ણન કરે છે. (ભગવાનના માતાપિતા તરીકે શેઠશ્રી મનસુખલાલ ગુલાબચંદ તથા
તેમના ધર્મપત્ની હતા)
આત્માઓના મંગલહસ્તે ભગવાનના ધામની શુદ્ધિ થતી દેખીને ભક્તોને ઘણો હર્ષ થયો હતો. રાત્રે અજમેરની
ભજનમંડળીદ્વારા ભક્તિનો પ્રોગ્રામ થયો હતો.
ચારે બાજુ વાજિંત્રોના મંગલનાદ અને સ્વર્ગમાં ઘંટારવ થતા હતા. ઇન્દ્રસભામાં ભગવાનના જન્મની ખબર
પડતાં જ ઇન્દ્રોએ સિંહાસનથી ઊતરીને બાલ–પ્રભુજીને વંદન કર્યા અને તરત જ અદ્રશ્ય–ઐરાવત હાથી ઉપર
બેસીને ભગવાનના જન્મધામની ત્રણ પ્રદક્ષિણા કરી હતી. પ્રદક્ષિણા બાદ શચી–ઇન્દ્રાણીએ બાલપ્રભુજીને તેડીને
હર્ષપૂર્વક ઇન્દ્રના હાથમાં આપ્યા હતા. પછી હાથી ઉપર બિરાજમાન કરીને પ્રભુજીને મેરૂપર્વત ઉપર લઈ જવાનું
ભવ્ય જુલૂસ નીકળ્યું હતું. શહેરના સુશોભિત રસ્તાઓ ઉપર આ જુલૂસ ઘણું શોભતું હતું. ઐરાવત ઉપર
બિરાજમાન બાલપ્રભુજીના દર્શન કરવા આખી નગરીના પ્રજાજનો ઉમટી રહ્યા હતા. અજમેરની ભજનમંડળી પણ
સાથે હોવાથી પ્રસંગ ઘણો ઉલ્લાસભર્યો હતો. મેરૂપર્વત પાસે પહોંચતા ત્યાં હાથીએ ત્રણ પ્રદક્ષિણા કરી ને પછી
પાંડુકશિલા ઉપર પ્રભુજીને બિરાજમાન કર્યા. સુપ્રભાતના પ્રકાશમાં મેરુ ઉપર બિરાજમાન પ્રભુજીનું દ્રશ્ય અત્યંત
ભવ્ય લાગતું હતું. એ વખતે ભગવાનને નીરખતાં એમ થતું હતું કે અહો નાથ! ધન્ય આપનો અવતાર! ધન્ય
આપનો જન્મ! આ અવતારમાં જ આત્માના પૂર્ણ હિતને સાધીને આપ તીર્થંકર થશો..ને જગતના અનેક ભવ્ય
જીવોનો ઉદ્ધાર કરશો..આ આપનો છેલ્લો અવતાર છે..એ બાલક પ્રભુજીને નીરખતાં ભક્તોને બહુ આનંદ થતો
હતો. પછી ઇન્દ્રોએ તેમજ અનેક ભક્તજનોએ અતિશય ઉલ્લાસપૂર્વક શ્રી ઋષભકુંવર ભગવાનનો જન્માભિષેક
કર્યો..તે પ્રસંગે ચારે તરફ પ્રસન્નતા અને ભક્તિનું વાતાવરણ છવાઈ ગયું હતું. લીંબડીના નામદાર શ્રી ઠાકોર
સાહેબ પણ ભગવાનનો જન્માભિષેક જોવા આવ્યા હતા. જિનેન્દ્ર અભિષેક માટે ભક્તોને એટલો ઉત્સાહ હતો કે
૧૧ ને બદલે ઠેઠ પ૧ કળશ સુધી ઊછામણી થઈ હતી. અભિષેક બાદ ભગવાનને દિવ્ય વસ્ત્રાભૂષણ પહેરાવીને
પાછા આવીને માતાજીને સોંપ્યા હતા, અને ત્યાં ઇન્દ્ર–ઇન્દ્રાણી વગેરેએ ભક્તિપૂર્વક તાંડવ નૃત્ય કર્યું હતું..સર્વે
ભક્તજનો ભગવાનના જન્મની ખુશાલી મનાવતા હતા.
વખતે ભગવાન પ્રત્યેના પૂ. બેનશ્રીબેનના વિશેષ ભાવો જોઈજોઈને ભક્તોને હર્ષ થતો હતો.