દેનાર છે, તેમ આ બાર વૈરાગ્ય ભાવનારૂપી
માતા, ભવ્ય જીવોને આનંદની જનેતા છે; તેના
યથાર્થ ચિંતનથી ભવ્ય જીવોને મોક્ષમાર્ગમાં
ઉત્સાહ ઊપજે છે. અહા, તીર્થંકરો પણ દીક્ષા
વખતે જેનું ચિંતન કરે છે એવી, વૈરાગ્યરસમાં
ઝૂલતી આ બાર ભાવનાઓનું ચિંતન કરતાં
કયા ભવ્યને આનંદ ન થાય? અને કોને
મોક્ષમાર્ગનો ઉત્સાહ ન જાગે? ?........આ
સંસારના દુઃખથી જેને થાક લાગ્યો હોય તે
અંતરમાં ચૈતન્યના શરણને શોધે.
એટલે ભવ્યજીવોને આનંદ દેનારી અનુપ્રેક્ષા કહીશ. અંતરમાં સમ્યગ્દર્શનપૂર્વક ચિદાનંદ સ્વભાવના અવલંબને
બાર વૈરાગ્ય ભાવનાઓનું ચિંતવન તે વીતરાગી આનંદને ઉપજાવનાર છે. વસ્તુસ્વરૂપી વિપરીત તેમજ વૈરાગ્ય
અને વસ્તુસ્વરૂપ અનુસાર આ વૈરાગ્ય અનુપ્રેક્ષાઓનું ચિંતન તો આનંદદાયક છે અને દુઃખને દૂર કરનાર છે.
વસ્તુસ્વરૂપના યથાર્થ લક્ષપૂર્વક વૈરાગ્ય ભાવનામાં તત્પર રહેવું–એના જેવું દુઃખથી છૂટવાનું