अने मूळ वैश्नव हता. प्रथमथी ज तेमने पू. गुरुदेव प्रत्ये घणो भक्तिभाव हतो. सं.
१९९१मां पू. गुरुदेव सोनगढ पधार्या त्यारे स्थायी क्यां रहेवुं तेनो निर्णय न हतो;
हरगोविंदभाईए सोनगढमां ज कायम रहेवा माटे गुरुदेवने आग्रहभरी विनंति करी अने
गुरुदेवे सोनगढमां रहेवानो विचार कर्यो.
हतो. त्यार पछी सोनगढमां श्री जैन अतिथि सेवासमिति अने श्री जैन स्वाध्याय मंदिर
ट्रस्ट–ए बंने संस्थाओ स्थापवामां पण तेमनो मुख्य भाग हतो. जैन स्वाध्याय मंदिर
ट्रस्टना तेओ एक ट्रस्टी तेमज सेके्रटरी हता, अने लांबा वखत सुधी भक्तिभावथी तेमणे
आ संस्थानी सेवा करी हती.
पंचकल्याणक उत्सव माटे पण तेमने घणी होंस हती....परंतु ते प्रसंग पहेलां तो तेमनुं
आयुष्य पूरुं थई गयुं. तेमनो आत्मा देव–गुरुनी भक्तिना संस्कारमां आगळ वधीने
आत्मिक सुख पामे एम ईच्छीए.....
गुरुदेव प्रत्ये तेमनो घणो भक्तिभाव हतो, तेओ स्वभावे शांत अने सरळ हता. थोडा महिना
पहेला तेओ सोनगढ आवेला त्यारे पू. गुरुदेवने आहारदाननो लाभ मळतां तेओ घणा हर्षित थया
हता. सम्मेदशिखरजी वगेरेनी जात्रामां तेओ ठेठ सुधी साथे हता. मुंबई मुमुक्षु मंडळनी कार्यवाहक
कमिटीना तेओ सभ्य हता अने मंडळना अनेक प्रकारना कार्योमां तेओ उत्साहथी भाग लेता.
मुंबईना पंचकल्याणक माटे तेमज गुरुदेव साथे दक्षिण यात्रा माटे तेमने घणो उमंग हतो....... परंतु
ते भावना पूरी थतां पहेलां तेमनुं आयुष्य पूरुं थई गयुं तेमनी तबीयत नरम हती त्यारे पण
सोनगढ आवीने गुरुदेवना सत्समागमनो लाभ लेवानी तेमनी भावना हती. तेमना स्वर्गवास
अगाउ दोढेक मास पहेलां पू. बेन शांताबेन मुंबई गयेला, पू. बेनने देखीने तेमने घणो उल्लास
थयो हतो अने पू. बेने तेमने देव–गुरुनी भक्ति तथा देह अने आत्मानी भिन्नता संबंधमां वारंवार
प्रेरणा आपी हती. तेमणे पू. बेनने पूछुयुं हतुं के देह अने आत्मानी भिन्नता केवी रीते थाय?–पू.
बेने तेनो जे उत्तर आप्यो तेथी खुशी थईने तेमणे बेनना ज हाथे एक कागळमां ते लखावी लीधुं
हतुं. अने त्यार पछी पण पू. बेन पत्रद्वारा वारंवार तेवा संस्कारोनुं पोषण करता. छेल्ले दिवसे
मणिलालभाईए मुकुंदभाईने कह्युं के आजे मने ठीक नथी माटे तमे बहार न जशो, आथी मुकुंदभाई
त्यां ज रोकाईने तेमने धर्म संभळावता हता. आ रीते श्री मणिलालभाई छेवट सुधी आवा संस्कारो
लईने गया छे....ते संस्कारमां आगळ वधीने तेओ आत्मिक सुख पामे...एम ईच्छीए....