ઃ ૧૪ઃ આત્મધર્મઃ ૧૮૭
અર્હંતપદ પ્રગટ કરતા હોય! આવા જિનમંદિરમાં આદિનાથપ્રભુની, ચોવીસ ભગવંતોની અને સીમંધરાદિ વીસ
ભગવંતોની સમૂહપૂજા કરતાં સૌને આનંદ થયો.
સવારે પ્રવચન પછી જિનમંદિરોના દર્શન કરવા ગયા...અહીંના આગેવાન શેઠ ભગવાનદાસજી
ઉત્સાહપૂર્વક ગુરુદેવની સાથે રહીને જિનમંદિરો દેખાડતા હતા. ઊંચા ધવલ શિખરોથી સુશોભિત દસેક
જિનમંદિરના દર્શન કર્યા.
આજે સંઘનું જમણ ગુજરાતી શેઠ લલ્લુભાઈને ત્યાં હતું. જમ્યા બાદ પુષ્પમાળાવડે યાત્રિકોનું સન્માન
કર્યું. લગભગ ૧પ૦૦ માણસોને જમાડયા એટલું જ નહિ પરંતુ તે ઉપરાંત ગુરુદેવ પધાર્યા તેની ખુશાલીમાં પ૦૦
રૂા. ગણેશ વિદ્યાલયને, ૪૦૪) રૂા. પૂ. બેનશ્રીબેન હસ્તકના ખાતામાં, તથા ૩૦૦ રૂા. બ્રહ્મચારી બહેનો–
ભાઈઓને ભેટ તરીકે આપ્યા. આ રીતે ગુરુદેવ પ્રત્યે એક અજૈન ભાઈનો પણ આટલો ઉત્સાહ દેખીને સાગરની
જનતા ઘણી પ્રભાવિત થઈ હતી.
બપોરે પ્રવચનબાદ મંડપમાં પૂ. બેનશ્રીબેને ભક્તિ કરાવી હતી. રાત્રે આગમ અને અધ્યાત્મની શૈલી
બાબત સુંદર તત્ત્વચર્ચા થઈ હતી. આ વખતે અહીંના વયોવૃદ્ધ શ્રીમાન્ શેઠશ્રી કુંદનમલજી સિંધઈ (જેઓ
વર્ણીજીકે બડે ભાઈ તરીકે ઓળખાય છે અને સાગરના પ્રતિષ્ઠિત આગેવાન છે તેઓ) ઘણા ભાવથી ગુરુદેવના
દર્શન કરવા આવ્યા હતા. આભારદર્શનમાં પં. મુન્નાલાલજીએ કહ્યું કે–યહાં પર સ્વામીજીકા જો ભવ્ય સ્વાગત
હુઆ, મૈં સચ કહતા હું ૧૨ વર્ષસે મૈં સાગરમેં રહતા હું લેકિન ઐસા સ્વાગત મૈને આજ તક કીસી સન્તકા નહીં
દેખા....સ્વામીજીકી પ્રવચનશૈલી અદ્ભુત હૈ.......ભક્તિ પૂજનકા કાર્યક્રમ દેખકર મેરા હૃદય ગદગદ હો ગયા.
આ રીતે સાગરનો બે દિવસનો કાર્યક્રમ ઘણો પ્રભાવશાળી હતો ને સાગરના ઉત્સાહી સમાજે ઘણી
હોંસથી શોભાવ્યો હતો. મધ્યપ્રદેશમાં જબલપુરમાં અને સાગર–એ બે શહેરો જૈનધર્મની ખાસ જાહોજલાલીવાળા
નગરો છે.....અને બંને નગરોનો જૈનસમાજ ધાર્મિક પ્રસંગોના ઉત્સાહ માટે વખણાય છે. બંને શહેરોમાં જેનોની
વસતી ૮–૧૦ હજાર જેટલી છે.
નૈનાગીરી–રેશંદીગીરી સિદ્ધક્ષેત્રઃઃ ચૈત્ર સુદ ૧૧
સાગરનો બે દિવસનો કાર્યક્રમ પૂરો થતાં ગુરુદેવ સંઘસહિત નૈનાગીરી–રેશંદીગીરી સિદ્ધિધામ તરફ
પ્રસ્થાન કર્યું. હવે મધ્યપ્રદેશમાંથી વિદર્ભદેશનો પ્રવાસ શરૂ થયો......આ સમયે વિદર્ભમાં પ્રસિદ્ધ ડાકુઓનો ભય
હોવાથી સંઘની સાથે પોલીસ–પાર્ટીનો બંદોબસ્ત રાખવામાં આવ્યો હતો.
સાગરથી નૈનાગીરી તરફ જતાં વચ્ચે બંડા ગામે સંઘને ચાપાણી માટે રોકીને ગુરુદેવનું સન્માન કર્યું. તથા
બીજા એક ગામે પણ ગુરુદેવને થોડીવાર રોકીને સન્માન કર્યું......આ રીતે પ્રવાસ દરમિયાન વચ્ચે આવતા અનેક
ગામોમાં સેંકડો માણસો ભેગા થઈને, ગુરુદેવને વચ્ચે રોકીને સ્વાગત કરતા....આવા કેટલાય ગામો છે કે જેનાં
નામ પણ યાદ નથી.
લગભગ ૮ વાગે નૈનાગીરી–રેશંદીગીરી પહોંચ્યા અહીં સામસામા બે નાનકડા ડુંગરા છે.... નૈનાગીરી
ધર્મશાળામાં ૧૩ જિનાલયો છે અને સામે રેશંદીગીરી ઉપર ૩૬ જિનાલયો છે, આ સિવાય બે પહાડી વચ્ચે
કમળપત્રથી છવાયેલું વિશાળ મનોજ્ઞ સરોવર છે, તે સરોવરની મધ્યમાં એક જલમંદિર છે; આ રીતે અહીં કુલ
પ૦ જિનમંદિરો છે. શ્રી વરદત્ત આદિ અનેક મુનિએ આ સિદ્ધિધામથી મોક્ષ પામ્યા છે.
રેશંદીગીરીનું ચઢાણ માંડ સોએક પગથિયા જેટલું છે, તેના મુખ્ય મંદિરમાં ૧૦–૧૨ ફૂટ ઊંચા ગુલાબી
રંગના પાર્શ્વનાથપ્રભુ અતિ સુંદર છે, ફરતા ૨૪ ભગવંતોને લીધે દેખાવ ઘણો ભાવવાળો બની જાય છે; તે
ઉપરાંત ૩ ફૂટના બાહુબલી ભગવાન અને વરદત્ત મુનિરાજના પ્રતિમા પણ વીતરાગ રસઝરતી મુદ્રાવડે ભક્તના
હૃદયને આકર્ષી રહ્યા છે. એક ઠેકાણે ગંધકૂટી ઉપર વરદત્તાદિ મુનિવરોના પગલાં છે. કેટલાક મંદિરોમાં
અતિપ્રાચીન સુંદર કળામય પ્રતિમાઓ બિરાજે છે...મંદિરોના દર્શન બાદ પાર્શ્વપ્રભુની સન્મુખ રેશંદીગીરી
સિદ્ધક્ષેત્રનું પૂજન તથા સિદ્ધપૂજન થયું. ત્યારબાદ પૂ. બેનશ્રીબેને નીચેની ઉલ્લાસભરી ભક્તિ કરાવી.....
આવો આવો જી......હાં હાં.....આવો આવો જી......
જૈન જગ સારે,
વરદત્ત મુનિ મોક્ષ ગયે....