यात्रा पछीनी भक्तिनुं
ठेरठेर भक्ति वगेरे
द्वारा जात्राना प्रसंगोनुं
जात्रानी भावनाने उग्र
बनावता...अने
तकलीफो पण भूलाई
जती.
जात्रानी भावना विशेष जागती...अने भक्ति वगेरे द्वारा जात्राना प्रसंगोनुं स्मरण करीने यात्रिको
जात्रानी भावनाने उग्र बनावता हता. शाहपुर समाजनो उत्साह अनेरो हतो. अनेक दरवाजाथी
नानकडी नगरीने शणगारीने उमंगभर्युं स्वागत कर्युं हतुं......ने संघ प्रत्ये पण घणो वात्सल्यभाव
बताव्यो हतो....अहींना संघनो उत्साह अने वात्सल्य देखीने यात्रिको रस्ता संबंधी थाक भूली
गया.....भोजन बाद तुरत जिनमंदिरमां भजन थयुं.....भजन वखते मंदिर चिक्कार भराई गयुं हतुं....ने
पू. बेनश्रीबेने “में जीवन दुःख सब भूल गया” इत्यादि भजनो द्वारा भावभीनी भक्ति करावी हती.
बपोरे प्रवचन बाद शाहपुरनी धर्मप्रेमी जनताए गुरुदेव प्रत्ये अभिनंदनोनी झडी वरसावी हती. अनेक
भक्तोना हृदयमां कविता गावानी स्फूरणा जागती हती. ने घणो थोडो टाईम होवा छतां उपराउपरी
गावानी मांगणी आवती हती. बे अभिनंदनपत्रो अर्पण करवामां आव्या हता. गुरुदेवना संघ सहित
शाहपुर पधारवाथी जनताए हृदय खोलीने हर्ष व्यक्त कर्यो हतो.
(–मात्र जैनो ज नहि परंतु अजैनो पण) बे दिवसथी राह जोता हता के क्यारे स्वामीजी पधारे! सात–
आठ हजारनी मानवमेदनी गुरुदेवनुं स्वागत करवा माटे उत्सुक बनी हती, उत्साहभर्या कोलाहलथी
विशाळ चोक गाजी रह्यो हतो. आठ वागे गुरुदेव शाहपुरथी सागर पधारतां उल्लासपूर्वक भव्य स्वागत
थयुं. सम्मेदशिखरयात्रामां जेवुं ईंदोरनुं स्वागत महान हतुं तेवुं ज आ यात्रामां सागरनुं स्वागत
महान हतुं. गुरुदेव पधारतां बेन्डवाजां गाजी उठया, स्वयंसेवक दळे सलामी आपीने स्वागत कर्युं, ने
हजारो माणसोए जयजयकारथी गगन गजावी मूकयुं... स्वागत मंडपमां अनेक विद्वानोए पुष्पमाळावडे
श्रद्धांजलि अर्पण करीने गुरुदेवनुं स्वागत कर्युं. पं. मुन्नालालजीए सागरनी जनतावती स्वागत प्रवचन
कर्युं...साथे साथे संघना यात्रिकोनुं पण पुष्पमाळा अने कुमकुमतिलकवडे वात्सल्यपूर्वक सन्मान कर्युं.
सागरना अनेक विद्वानो सभामां उपस्थित हता. मंगलप्रवचन करतां गुरुदेवे कह्युं केः शांतिनो सागर
आत्मा छे, तेनी श्रद्धा–ज्ञान–रमणतारूप धर्म