पक्षघातने लीधे तेओ पथारीवश हता. सं. २०१०मां पोरबंदरमां
पंचकल्याणकमहोत्सव प्रसंगे पू. गुरुदेवना समागमथी तेओ दि.
जैनधर्म प्रत्ये आकर्षाया हता अने उत्सवमां तेमणे प्रेमपूर्वक भाग
लीधो हतो. तेमां पण प्रतिष्ठा वखते तेओए ज्यारे
जिनेन्द्रप्रतिमाने पोताना शिर पर चढावीने मंदिरमां बिराजमान
कर्या त्यारे भगवान प्रत्येनो तेमनो भक्तिभाव देखीने सौने
लाभ लेता. शिखरजी यात्रा अने दक्षिणयात्रा बंनेमां तेओए
उत्साहथी भाग लीधो हतो. अने शिखरजीयात्राना फंडमां तेमणे
उत्साहपूर्वक रूा. १०,०००) आप्या हता. तेओ उदार अने उत्साही
हता. पोताना विशाळ कुटुंबमां पण तेओ धार्मिक संस्कार सिंचता
गया छे. तेमनी मांदगी दरमियान पू. गुरुदेव अनेकवार तेमने याद
करता अने देहनुं अकर्तापणुं समजाववा तेमनुं द्रष्टांत आपता.
आगेवाननी खोट पडी छे. तेमनुं आखुं कुटुंब धार्मिक प्रेम धरावे छे.
तेओ पोताना कुटुंबने माटे धार्मिकप्रेमनो जे विशिष्ट वारसो सोंपीने
गया छे ते वारसो संभाळीने तेमना कुटुंबीजनो तेमां वृद्धि करे अने
तेमणे पोताना कुटुंबमां वावेला धर्मप्रेमनां बीज फूले–फळे एवी आशा
राखीए छीए. श्री भूरालालभाईनो आत्मा सत्देवगुरुधर्मनी
उपासनामां आगळ वधीने आत्महित साधे...ए ज भावना.
स्वरूपनुं साचुं भान एक क्षण पण कदी तें नथी कर्युं. अज्ञाननुं सेवन
करीकरीने तारा आत्माने तें दुःखमां ज धकेल्यो छे...हे आत्मा! हवे बस कर!
बस कर! आ उत्तम मनुष्यभवमां अनंत काळना अनंतदुःखो टाळवानो, ने
साचुं सुख पामवानो अवसर आव्यो छे...अत्यारे जो तारुं स्वरूप जाणवानो
साचो उपाय तुं नहि कर तो फरी चोरासीना चक्करमां भ्रमण करवुं
पडशे...आवा अवसरमां तारा आत्माने आ चोरासीना चक्करमांथी नहि
छोडाव तो पछी कयारे छोडावीश! माटे हे आत्मा! हवे तुं जाग...अने तारा
आत्महितने माटे सावधान था.