જેઠ: ૨૪૮૬ : ૭ :
(૩૩) સૌરાષ્ટ્રદેશમાં ગિરનાર પર્વતની ચન્દ્રગુફામાં મહામુનિ શ્રી ધરસેનાચાર્યદેવ બિરાજતા
હતા...શુભ સ્વપ્ન જોઈને તેઓ સંતુષ્ટ થયા અને ઉત્સાહમાં એવું વાક્્ય બોલ્યા કે “जय
हो श्रुतज्ञाननो” તે જ દિવસે બે મુનિઓ આવી પહોંચ્યા અને વંદન કરી વિનયપૂર્વક આજ્ઞા માગી.
ધરસેનાચાર્યદેવે તેમની પરીક્ષા કરી અને પછી સંતુષ્ટ થતાં, સર્વજ્ઞપરંપરાથી ચાલ્યું આવતું શ્રુતજ્ઞાન
તેમને આપ્યું.
(૩૪) ‘સ્વરૂપનો અનુભવ કઠણ છે’ એમ માનનાર બહિરાત્મા છે. જ્યારે નવરાશ મળે ત્યારે
પરની વાત હોંશથી કરે છે પણ તે વખતે સ્વભાવની વાત કરે તો કોણ રોકે છે? ઊંધા ભાવ કરી રહ્યો
છે તે ભાવમાં તને પ્રતિકૂળ સંયોગો નથી નડતા અને સ્વરૂપની સમજણના સવળા ભાવ કરવામાં તને
પ્રતિકૂળ સંયોગો નડે છે?–વાહ! પોતાને આત્માની દરકાર નથી તેથી સંયોગનો દોષ કાઢે છે.
(૩પ) સમ્યગ્દર્શન આ જગતમાં સર્વશ્રેષ્ઠ કલ્યાણકારી ચીજ છે. સમ્યગ્દર્શનનો અપૂર્વ મહિમા
છે. અહા! આ વાત સાંભળીને કયા જીવને ઉત્સાહ ન જાગે? પ્રદ્યુમ્નકુમારને જોઈને તેની સાચી જનેતા
રુકિમણીને સ્તનમાં દૂધ ઊભરાણાં તેમ સાચા જિજ્ઞાસુ જીવોને પોતાના સમ્યગ્દર્શનની વાત સાંભળતા
રુંવાટે રુંવાટે(–પ્રદેશે પ્રદેશે) ઉત્સાહ ચડે અને યથાર્થ નિર્ણય કરીને તે સત્ય નિર્ણયના જોરે કેવળજ્ઞાન
સન્મુખ પુરુષાર્થ કરે.
(૩૬) પ્રભુ! આ મોંઘેરા અવસર મળ્યા અને જો આ વખતે સતની ઓળખાણ અને બહુમાન
નહિ કર તો અસત્ના પે્રમે તારો આત્મસૂર્ય અસ્ત થઈ જશે.....ભાઈ, પ્રથમ તારા આત્મસ્વભાવની
ઓળખાણ કરવાનું જ કહેવાય છે.....માટે તું કોઈ પણ ઉપાયે ખૂબ પ્રયત્ન કરીને પણ તારા સતને
સમજ. જુઓ તો ખરા, જ્ઞાનીઓની કરુણા! આવો ઉપદેશ સાંભળીને, જેને આત્માની રુચિ–બહુમાન
હોય તેને જ્ઞાની પ્રત્યે ભક્તિ ઊછળ્યા વગર કેમ રહે? .......હે નાથ? જો તારા ચરણની ભક્તિ ન હોત
તો આ જગતના જીવોનો જન્મ–મરણથી ઉદ્ધાર કેમ થાત?
(૩૭) “આજ પવિત્ર આત્મા શ્રી મહાવીર પ્રભુજી સદાને માટે સંસારથી મુક્ત થઈને
અભૂતપૂર્વ સિધ્ધદશા પામ્યા અને શ્રી ગૌતમપ્રભુ કેવળજ્ઞાન પામ્યા”–એ સાંભળીને કયા મુમુક્ષુનું હૈયું
આનંદથી ન નાચી ઊઠે!! ....જે ભવ્યાત્માઓએ આત્મામાં શુદ્ધ સમ્યગ્દર્શનાદિ પ્રકાશ પ્રગટાવીને
સિધ્ધદશા સન્મુખ પુનિત પગલાં માંડયા છે તેઓ પણ ધન્ય છે.....જેમના પવિત્ર આત્મામાં શુધ્ધ
સમ્યગ્દર્શનરૂપી વેણલા વાયા છે તેઓ ભાવના કરે છે કે અહો, ધન્ય તે કાળ અને ધન્ય તે ભાવ!
મારા આત્મામાં કેવળજ્ઞાન પ્રગટ થવાનાં પરોઢિયા થઈ ગયા છે.
(૩૮) લોકો બોલે છે કે ક્રિયાથી ધર્મ થાય; પણ કોની ક્રિયા? અને કઈ ક્રિયા?–જડની ક્રિયા કે
ચેતનની ક્રિયા? અને વિકારી ક્રિયા કે અવિકારી ક્રિયા? જડની ક્રિયા, વિકારી ક્રિયા અને અવિકારી
ક્રિયા તેના સ્વરૂપનું જેને ભાન નથી તે ધર્મની ક્રિયા ક્્યાંથી કરશે? મુક્તિની ક્રિયામાં પર સાથે તો
સંબંધ નથી અને પર તરફના વલણથી જે ભાવ થાય તેની સાથે પણ સંબંધ નથી.....સ્વભાવની શ્રદ્ધા–
જ્ઞાન–સ્થિરતામાં ટકી છે તે જ અવિકારી ક્રિયા છે, તે ધર્મ છે, તે મોક્ષની ઉત્પાદક છે......
સીંચન મળતાં, સાચું તત્ત્વજ્ઞાન ઘેર ઘેર મળતું, અને તે આત્માઓ પણ કુમારવયથી જ તત્ત્વના પ્રેમીઓ
હતા, તત્ત્વજ્ઞાન એ તેઓના જીવનનું મુખ્ય અંગ હતું.....આજે પણ આ ભરતક્ષેત્રમાં ફરીથી ધોરી
ધર્મમાર્ગના સુપ્રભાતનો ઉદય થાય છે.
(૪૦) હે જીવો! જો તમે આત્મકલ્યાણને ચાહતા હો તો સ્વત: શુધ્ધ અને સમસ્ત પ્રકારે
પરિપૂર્ણ આત્મસ્વભાવની રુચિ અને વિશ્વાસ કરો, તેનું જ લક્ષ અને આશ્રય કરો....તેના આશ્રયે,
લક્ષે પૂર્ણતાની