नथी; हवे आ सत्य समजवानो ने सम्यग्ज्ञाननो अवसर आव्यो छे. तो भेदज्ञानरूपी दोरो आत्मामां
परोवी ले. जेम दोरो परोवेली सोय खोवाती नथी, तेम जेना आत्मामां सम्यक्श्रुतज्ञानरूपी दोरो
परोवायो ते आत्मा भवभ्रमणमां रखडतो नथी, अल्पकाळे मुक्ति पामे छे. एकवार पण सम्यग्दर्शन
करे तो अनंतकाळना भवभ्रमणनो अंत आवी जाय...
निजपद नथी, ते तो अपद–अपद छे.. अरे जीव! चेत! चेत!! आ देहादि तो जड रजकणनां ढींगला
छे–
पछी नरतन पामीश क््यां? चेत चेत नर चेत.
तेमां नजर कर... तेमां नजर करतां तुं न्याल थईश. आत्मामां एवी महान शक्ति छे के जागे तो आठ
वर्षे सर्वज्ञ थाय. आवा आत्मानुं भान करवुं ते धर्मनी रीत छे. माटे हे जीव! एकवार तुं जाग...
एकवार तो झबकीने जाग! ने जागीने तारा अंतरमां आनंद सरोवरने देख... तारा शुद्ध चैतन्यपदने
देख. तो तारा चैतन्य निधानना ताळ खूली जाय... तारी मुक्तिना द्वार ऊघडी जाय.
प्रत्ये भक्तिपूर्वक दि. जैनधर्मनुं वांचन शरु करावेल. श्री मोहनलालभाई त्यां
नातमां तथा मंडळमां प्रमुख हता. जिनमंदिर बंधाववुं हतुं पण सोनगढ आववुं
थयुं, १८ वर्षथी सोनगढमां रहे छे.
अंतसमये आत्मज्ञानना रटणमां ज पूर्ण शांतिथी देहविलय थयो तेमनो आत्मा
शीघ्र कल्याण साधे. तेओना कुटुंबीजनो प्रत्ये समवेदना.