Atmadharma magazine - Ank 234
(Year 20 - Vir Nirvana Samvat 2489, A.D. 1963)
(Devanagari transliteration).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 26 of 31

background image
४र८९ : चैत्र : २३ :
वैराग्य समाचार

धार्मिक संस्कार, तत्त्वरुचि, उत्तम अमीरात अने सौम्यतानीय मूर्तिसमा आदर्श श्रेष्ठीवर्य श्री
नानालालभाई कालिदास जसाणी (उंमर वर्ष ८८) नो देहविलय मुंबईमां ता. ७–३–६३ ना रोज
थयो.
तेओ पू. गुरुदेवश्रीना अनन्य भक्त हता, तेओश्रीना
आत्मकल्याणकारी प्रवचनो अत्यंत उल्लसित भावे तेओ सांभळता अने ते
सांभळता तेमनुं अंतर द्रवी ऊठतुं. अध्यात्मशास्त्रोनो अभ्यास तेओ सतत
चालु राखता हता. तत्त्व जिज्ञासा एटली तीव्र हती के मोटी उमर अने
नादुरस्त तबीयत होवा छतां दरेक धार्मिक कार्यक्रममां तेमनी नियमित
उपस्थिति रहेती. तेमनी धार्मिक उपासना अंतिम पळ सुधी चालु हती.
पूज्य गुरुदेवश्रीना परिचयमां तेओ त्रीस वर्षथी आवेला अने
त्यारथी तेओ अत्यंत उल्लासभावे अने उग्र पुरुषार्थ पूर्वक स्वात्मकल्याणार्थे
तत्त्वज्ञान प्राप्तिमां प्रयत्नशील रहेतां. पू. गुरुदेवश्रीनां प्रवचनो अत्यंत रुचि
पूर्वक श्रवण करता अने सारी रीते समजीने प्रमोद व्यक्त करता. जे सद्धर्म
प्रत्ये पोताने अथाग प्रेम हतो ते मार्गे तेमणे तेमना कुटुंबीजनोने पण वाळ्‌या हता.
तेमनी उदारता पण घणी प्रशंसनीय हती. दरेक धार्मिक संस्थामां तेमनो अग्रगण्य फाळो हतो,
अने आ उदारतानी धूप–सुगंध चोतरफ प्रसरी हती. सर्व प्रथम सोनगढमां श्री दिगंबर जिन मंदिरनुं
निर्माण तेमना द्वारा थयेलुं. राजकोटना जिनमंदिरमां, सोनगढना मानस्तंभ, नवीन जिनमंदिर,
प्रवचन–मंडप वगेरेमां तथा भाईओना ब्रह्मचर्य आश्रम माटे तेमणे उदारभावे फाळो आपेल हतो.
पू. गुरुदेवश्रीनुं राजकोटमां घणी वखत पधारवुं थयुं तेम ज जैनधर्मनी महान प्रभावना थई तेमां
तेमना भक्तिभावनी प्रधानता हती.
सोनगढना श्री दि. जैन स्वाध्यायमंदिरना तेओ ट्रस्टी हता. निवृत्ति लईने छेल्लां २०–२२
वर्षो थयां तेओ पू. गुरुदेवश्रीना पावन चरण कमळमां रहीने आत्महित साधता हता. अने तेने माटे
सतत प्रयत्नशील रह्या हता.
पूज्य गुरुदेवश्रीनी आत्महितकारी वाणी झीलीने, जीवनमां उतारवानो प्रयत्न करी, देह उपरनुं
ममत्व ओछुं करवानो तेमणे प्रयत्न कर्यो हतो.
देह विलय थतां पहेलां बे दिवस अगाउ तेमणे कहेलुं के “आ शरीरनी मने जरापण चिंता
नथी पण पू. गुरुदेवना विरहनुं दुःख छे” बीमारीमां पण तेओ “शुद्धबुद्ध चैतन्यघन” आत्मानुं
वारंवार