सत्पुरुषनां वचनामृत
* ज्ञानी जे काम करे छे ते अद्भुत छे. सत्पुरुषनां वचन वगर विचार
आवतो नथी. विचार विना वैराग्य आवे नहीं. आ कारणथी सत्पुरुषनां वचनो
वारंवार विचारवां.
* ज्ञान तो ते के जेनाथी बाह्यवृत्तिओ रोकाय छे, संसार परथी खरेखरी
प्रीति घटे छे, साचाने साचुं जाणे छे, जेनाथी आत्मामां गुण प्रगटे ते ज्ञान.
* जो मनुष्य अवतार पामीने रळवामां अने स्त्री पुत्रमां तदाकार थई
आत्मविचार कर्यो नहीं, पोताना दोष जोया नहीं, आत्माने निंद्यो नहीं, तो ते
मनुष्यअवतार रत्नचिंतामणिरूप देह वृथा जाय छे.
* जीव खोटा संगथी अने असद्गुरुथी अनादिकाळथी रखडयो छे, माटे
साचा पुरुषने ओळखवा.
साचा पुरुष केवा छे? –साचा पुरुष तो ते के जेने देह परथी ममत्व गयुं छे,
ज्ञान प्राप्त थयुं छे.
आवा ज्ञानी पुरुषनी आज्ञाए वर्ते तो पोताना दोष घटे, अने कषायादि
मोळा पडे, परिणामे सम्यक्त्व थाय.
* कोईनुं दीधुं देवातुं नथी, कोईनुं लीधुं लेवातुं नथी; जीव फोगट कल्पना करी
रझळे छे. जे प्रमाणे कर्ज उपार्जन करेलां होय ते प्रमाणे लाभ, अलाभ, आयुष,
शाता, अशाता मळे छे. पोताथी कांई अपातुं –लेवातुं नथी. अहंकारे करी ‘में आने
सुख आप्युं, में दुःख आप्युं, में अन्न आप्युं’ एवी मिथ्याभावना करे छे ने तेने
लईने कर्म उपार्जन करे छे, मिथ्यात्वे करी खोटो धर्म उपार्जन करे छे.
* जो खरा वैदनी प्राप्ति थाय तो देहनो विधर्म सहेजे औषधिवडे
विधर्ममांथी नीकळी स्वधर्म पकडे छे, तेवी रीते जो खरा गुरुनी प्राप्ति थाय तो
आत्मानी शांति घणी ज सुगमताथी अने सहेजमां थाय छे, तेथी तेवी क्रिया
करवामां पोते तत्पर एटले अप्रमादी थवुं. प्रमाद करीने उलटा कायर थवुं नहीं.
* देह छूटे छे ते पर्याय (शरीर) छूटे छे, पण आत्मा आत्माकारे अखंड
उोभो रहे छे. पोतानुं कांई जतुं नथी, जे जाय छे ते पोतानुं नथी–एम प्रत्यक्ष भान
थाय नहि त्यांसुधी मृत्युनो भय रहे छे.
(श्रीमद् राजचंद्र व्याख्यानसार)
____________________________________________________________________________
श्री दिगंबर जैन स्वाध्याय मंदिर ट्रस्ट वती प्रकाशक अने
मुद्रक: हरिलाल देवचंद शेठ, आनंद प्रीन्टींग प्रेस – भावनगर.