ભગવાનના માર્ગમા ભળેલો જ ભગવાનને ખરેખર ઓળખી શકે છે. જ્ઞાનીની ખરી
ઓળખાણ પણ કોઈ અપૂર્વ પાત્રતાથી થાય છે. પોતે જ્ઞાનીના માર્ગમાં ભળ્યા વગર,
જ્ઞાનીની જાતનો ભાવ પોતામાં પ્રગટ કર્યાં વગર (કજાતમાં કે કુમાર્ગમાં રહીને)
જ્ઞાનીને ખરા સ્વરૂપે ઓળખી શકાય જ નહીં. માટે કહ્યું કે આત્મા એકલા અનુમાનથી
ઓળખતો નથી. સ્વસંવેદન વગરનું બધું થોથેથોથા છે.
વાણી છે. ઘણા મહાભાગ્યે આ વાત સાંભળવા મળે તેમ છે.
અમૃતચંદ્રાચાર્યદેવના અમૃત પાનાર
પરમકૃપાળુ સદ્ગુરુદેવનો જય હો!
છે. પણ જો નિશ્ચય કરી તેને અપરિચિત કરવાની પ્રવૃત્તિ કરવામાં
આવે તો તેમ થઈ શકે એમ છે. મુખ્ય અંતરાય હોય તો તે જીવનો
અનિશ્ચય છે.”