અને વૈરાગ્યથી જ ભરપૂર છે. જ્ઞાન છે તે સુખને સાધે છે–અને વૈરાગ્ય છે તે
દુઃખને દૂર કરે છે. જ્ઞાન અને વૈરાગ્ય એટલે સર્વજ્ઞતા અને વીતરાગતાના
સાધકો....
પણ તે શ્રદ્ધા રાખતી નથી. જ્ઞાનનો ઉઘાડ અને વિકલ્પ એ બન્નેની ઉપેક્ષા કરીને
નિરપેક્ષ દ્રવ્યમાં એકાકાર થનારી શ્રદ્ધા તે જ સાચી શ્રદ્ધા છે. જ્યાંસુધી કાંઇ પણ
અપેક્ષાનું લક્ષ હશે ત્યાંસુધી નિરપેક્ષતત્ત્વ પ્રતીતમાં નહિ આવે. નિરપેક્ષતત્ત્વ તે સંપૂર્ણ
સ્વાધીન છે–સર્વેની અપેક્ષાથી પાર છે–એ તત્ત્વની પ્રતીતમાં અનંત પુરુષાર્થ છે.
જગતના બધાય પદાર્થોની ઉપેક્ષા કરીને એક સ્વ તત્ત્વને નિરપેક્ષપણે પ્રતીતમાં લેવું તે
જ સમ્યગ્દર્શન છે.
પરિભ્રમણના ભયરૂપ સંવેગથી ઉપજેલી છે, મિથ્યાત્વાદિ
શલ્યથી રહિત છે, મેરુપર્વત સમાન નિષ્કંપ છે; આવી
જિનભક્તિ જેને થઇ તેને સંસારનો અભાવ જ થયો.