नथी. ए ज रीते एकला विकल्पवडे के अनुमानवडे पण ते जणाय तेवो नथी, ने ते
पोते पण एकला अनुमानथी जाणनारो नथी. प्रत्यक्ष ज्ञाता एवो आत्मा छे, ते
स्वसंवेदन प्रत्यक्ष पूर्वक ज जणाय तेवो छे.
वळ्या वगर आ वात कोइ रीते बेसे तेवी नथी. अने अंतरनी जागृति थइने जे
स्वसंवेदन थयुं, जे उपयोग प्रगटयो, तेने कोइ हणी शकतुं नथी. आवो उपयोग ते
आत्मानुं चिह्न छे.
आत्माने ओळख्यो कहेवाय अने तो ज आत्मा परद्रव्यना संपर्कथी छूटीने मुक्ति
पामे. पण जो रागादि लक्षणवडे के देहादि लक्षणवडे आत्माने ओळखे तो परथी
भिन्न शुद्ध आत्मा ओळखतो नथी; रागादि तो परमार्थ परज्ञेय छे, तेना चिह्नवडे
स्वज्ञेय जणाय नहीं.
जाण्युं छे, परंतु शुद्धद्रव्यमांथी निर्मळ पर्यायनो भेद पाडीने लक्षमां ल्ये तो त्यां अखंड
शुद्धद्रव्य स्वज्ञेय थतुं नथी. माटे ते शुद्धद्रव्य पर्याय–विशेषथी आलिंगित नथी–एम कह्युं.
भेदवडे पण शुद्धद्रव्य आलिंगित नथी.
निर्मळपर्याय तेना भेदने पण काढी नाखे छे, प्रगटेली निर्मळपर्याय उपर लक्ष
राखीने आखा आत्माने स्वज्ञेय बनावी शकातो नथी. एटले एकली पर्यायना
ज्ञानवडे तेनुं ग्रहण थतुं नथी–माटे आत्मा अलिंगग्रहण छे.