ઃ ૨૮ઃ શ્રાવણઃ ૨૪૯૦
વિવિધ વચનામૃત
[૨]
આ વિભાગ આત્મધર્મના ગતાંકથી ચાલુ થયેલ છે; આ બીજો લેખ છે.
વચનામૃત નં ૧ થી ૮૪ પહેલા લેખમાં આપેલ છે, ત્યાર પછી આગળ વધે છે.
(૮પ) ધર્મનો મહિમા
આત્મસ્વરૂપને સાધનારા અને દર્શાવનારા આત્મજ્ઞ સંતોનું માહાત્મય આવ્યા
વગર આત્મસ્વરૂપને પામી શકાય એમ કદી બની શકતું નથી.
(૮૬) ધર્માત્માની પ્રસન્નતા
અહો, જે ભવ્ય મહાત્માના સંબંધમાં શ્રી જ્ઞાનીઓના મુખેથી એમ મંગળવચન
નીકળ્યાં કે ‘તારું હિત થઈ ગયું છે, તું જરૂર મુક્તિ પામીશ’– આ જીવને અલ્પકાળમાં
કેવળજ્ઞાનનો પાવર ફાટશે.–તો એવા તે મોક્ષગામી જીવના મહિમાની શી વાત? અહો,
મોક્ષના આશીર્વાદ મળ્યાં એ કરતાં બીજો ક્યો મોટો મહોત્સવ હોય? જ્ઞાનીઓએ તેની
પાત્રતા જોઇને તેને મોક્ષ માટેની યુવરાજ પદવી આપી દીધી; એવા તે મહા ભાગ્યવંત
મોક્ષનંદનને ધન્ય છે, ધન્ય છે. એક તીર્થંકર પૂર્વભવમાં જ્યારે રાજા હતા અને શ્રી જ્ઞાની
મુખેથી સાંભળ્યું કે પોતે ભવિષ્યમાં તીર્થંકર થવાના છે. બસ, પછી તો એ મહાત્માના
ઉલ્લાસનું પૂછવું જ શું? ત્યારે ને ત્યારે પોતાના રાજ્યમાં પોતાના ભાવિ
પંચકલ્યાણકનો મહાન ઉત્સવ કરાવ્યો અને ભવિષ્યની મુક્તિનો આનંદ વર્તમાનમાં જ
માણી લીધો. તેમ પોતાનો મોક્ષ થવાની વાત જ્ઞાની પાસેથી સાંભળતાં મુમુક્ષુ જીવના
હૃદયમાં મોટો ઉલ્લાસ જાગે છે અને તે નાચી ઊઠે છે, પોતાની ભાવી મુક્તિનો આનંદ
વર્તમાનમાં માણે છે, ધન્ય તેનો સત્ ઉલ્લાસ! ભરત ચક્રવર્તીએ જ્યારે મુનિઓને
આહારદાન કરાવ્યું અને ત્યાર પછી જ્યારે બે મુનિવરોએ ભરતને આશીર્વાદ આપ્યા કેઃ
“अक्षयं दानफलम् अस्तु ते” અને “निर्मलात्मसिद्धिरस्तु ते” એટલે કે તને અક્ષય
દાનફળની (મોક્ષની) પ્રાપ્તિ થાઓ,–અને તને નિર્મલ આત્મસિદ્ધિની પ્રાપ્તિ થાઓ.–
ત્યારે એ બે મહા સમર્થ મુનિઓના મોક્ષ માટેના આશીર્વાદ સાંભળતાં જ ભરત
ચક્રવર્તીએ હર્ષોલ્લાસથી નૃત્ય કરવા માંડયું, તેનો આત્મા ઉલ્લાસથી નાચી ઊઠયો. કેમ
ન નાચે?–આંગણે મોક્ષના અવસર આવ્યા!
(૮૭) જન્મરહિત થવા માટે જે જન્મ થયો તે જન્મ સફળ છે
જે જીવનની એકેક પળ આત્માર્થ ખાતર જ વીતતી હોય, જેની એકેક પળ સંસારને