ज्ञानस्वभावनुं अद्भुत अपार माहात्म्य छे. जेने आत्मानुं माहात्म्य आवे ते महात्मा
थाय. बहारनी सगवडतामां मोहाइ जाय के अगवडतामां घेराई जाय तो तेने संयोगनुं
माहात्मय छे, पण संयोगथी निरपेक्ष एवा स्वभावनुं माहात्म्य नथी. जेने चिदानंद
स्वभावनुं माहात्म्य छे तेनुं ज्ञान संयोगनी अनुकूळता के प्रतिकूळतामां घेरातुं नथी
केमके संयोगनो महिमा ज नथी–पछी ते अनुकूळ हो के प्रतिकूळ.
तरफ न वळे,–तेमां तन्मय न थाय त्यांसुधी तेनो खरो महिमा जाण्यो नथी,–माहात्म्य
आव्युं नथी एम समजवुं. ज्ञानमां कोनो महिमा छे तेनुं आ माप छे. ज्ञानने जेनो
महिमा भासे ते तरफ ते वळे ने तेमां ते तन्मय थाय. आत्मानो महिमा जेने भासे ते
आत्मा तरफ वळे ने महात्मा थाय.