જતી નથી. અમર્યાદિત વસ્તુ અમર્યાદપણે રહીને પણ જ્ઞાનમાં પૂરી પ્રમેય થાય છે; જ્ઞાનમાં
પ્રમેય થવાથી કાંઈ અમર્યાદિત વસ્તુ મર્યાદિત નથી બની જતી; –અમર્યાદિત જ્ઞાન સામર્થ્ય
એના કરતાં પણ વધુ છે. એ અમર્યાદ જ્ઞાનસામર્થ્યની દિવ્યતા લક્ષમાં આવે તો જ (અનંત
આકાશ, અનાદિઅનંતકાળ વગેરે) અમર્યાદિતવસ્તુનું પ્રમેયપણું જ્ઞાનમાં કયા પ્રકારે છે તે
ખ્યાલમાં આવે. જ્યાં સુધી જ્ઞાનનો દિવ્ય મહિમા ન ભાસે ત્યાં સુધી એ વાત બેસે નહિ.
આકાશની અનંતતા કરતાં જ્ઞાનસામર્થ્યની અનંતતા વિશાળ છે, એ સામર્થ્યનો મહિમા
પહેલાં તો આત્મા તરફ વળીને તેને પ્રમેય કરવો જોઈએ.
અનંતતાનો મહિમા કેમ નથી આવતો? જ્ઞાનના દિવ્ય અપાર સામર્થ્યનો તને ખ્યાલ
નથી એટલે જાણે જ્ઞાન કરતાં જ્ઞેયો ઘણા મોટા હોય ને જ્ઞાન નાનું હોય એમ તને લાગે
છે, એટલે જ્ઞાન કરતાં જ્ઞેયોનો મહિમા તને વધી જાય છે...તેથી તું જ્ઞાનસ્વભાવ તરફ
નથી ઢળતો.
જ્ઞાનસામર્થ્યના અવિભાગ અંશો અનંતગુણા છે. આકાશક્ષેત્રની અનંતતા કરતાં
જ્ઞાનસામર્થ્યની અનંતતા ઘણી મોટી મહિમાવંત છે.