દેહથી વિરક્ત થઈને તારા આત્માને નિજસ્વરૂપના ચિંતનમાં જોડ. તેમાં તને પરમ
આનંદની સ્ફૂરણા થશે.
છે. વ્યવહારથી વિમુખ થઈને શુદ્ધાત્માના અનુષ્ઠાનમાં (અનુભવમાં) જે સ્થિત છે એવા
કોઈ વિરલ યોગીને અપૂર્વ પરમઆનંદ પ્રગટે છે. આવા પરમાનંદસ્વરૂપ જે કોઈ
પરમતત્ત્વ છે તે જ ઉપાદેય છે, ને તેનાથી વિપરીત બીજું બધુંય હેય છે–એમ હે શિષ્ય!
તું જાણ.–આમ જાણીને તું તારા આત્માને જ ઉપાદેયરૂપ કરીને તેમાં તારા ઉપયોગને
જોડ...તેમાં તને કોઈ અપૂર્વ આનંદ સ્ફૂરાયમાન થશે.
જોરદાર થઈને આત્માને પરમાત્મપણે પ્રતીતમાં લે. ‘હું નમાલો, હું રાગી, હું પામર, હું
અજ્ઞાની,–આવડી મોટી પરમાત્મા થવાની વાત અમને કેમ સમજાય! ’–એવી ઢીલી વાત
જ્ઞાનમાંથી કાઢી નાંખ, અને ‘હું પૂરો, હું વીતરાગ, હું પરમાત્મા, હું સર્વજ્ઞસ્વભાવથી
ભરેલો’ એમ નિશ્ચયસ્વભાવને દ્રષ્ટિમાં લઈને તું જોરદાર થા...એ સ્વભાવ તરફનું જોર
કરતાં પરમાનંદના અનુભવની સ્ફૂરણાસહિત, અજ્ઞાન ટળીને જ્ઞાન થશે, રાગ ટળીને
વીતરાગતા થશે, પામરતા ટળીને પ્રભુતા ખીલશે. પણ એકવાર વ્યવહારમાંથી બહાર
છે કે કેવળજ્ઞાન અને સિદ્ધપદ આપે. માટે હે મુમુક્ષુ! તું જોરદાર થા. આત્માના સ્વભાવનો
ઉત્સાહ કર. વ્યવહારથી (–વિકલ્પોથી–રાગથી) દૂર થઈને આત્માની સમીપ થા.
સ્વભાવમાં જ સમીપતા કરે છે. મારી નિકટની–અંગત વસ્તુ હોય તો તે મારો સ્વભાવ જ
પારકા છે, દૂર છે. આમ સ્વને જ નિકટ જાણીને અને પરને દૂર જાણીને, નિજ સ્વરૂપની જ
સન્મુખ થઈને તેને ધ્યાવ. તારું સ્વરૂપ તને પરમ આનંદરૂપે અનુભવાશે.
દિશા પલટાવી નાંખ...આત્માનો રંગ લગાડી જગતથી ઉદાસ થઈ અંતરમાં
ચૈતન્યસ્વભાવને ધ્યાવ...એ ધ્યાનમાં તને પરમ આનંદમય મોક્ષસુખ અનુભવાશે.