મોક્ષપંથમાં તારા આત્માને તું સ્થાપ; તેનું જ ધ્યાન અને અનુભવન કર, ને તેમાં જ તું
વિહર. આ સિવાય બીજામાં ન વિહર.
દ્રવ્યમાં જ પોતાને સ્થાપ્યો હતો. હવે કહે છે કે તેનાથી ભેદજ્ઞાનવડે તારા આત્માને પાછો
વાળ, ને સ્વદ્રવ્યના આશ્રયે જ મોક્ષમાર્ગ જાણીને તેમાં જ આત્માને સ્થાપ.
સમ્યગ્જ્ઞાન વડે અનાદિની ભૂલ તત્ક્ષણ ભાંગી જાય છે.–તારાથી આ થઈ શકે છે તેથી
આચાર્ય કહે છે કે હે જીવ! તારી પ્રજ્ઞાના ગુણવડે જ તારા આત્માને રાગદ્વેષાદિ પર
ભાવોથી પાછો વાળ ને રત્નત્રયમાં નિશ્ચલપણે જોડ. તારા ચૈતન્યનાં વહેણને વિકારમાં
ન વાળ, તારા ચૈતન્યવહેણને તારા સ્વભાવમાં જ વાળ.–આ મોક્ષને સાધવાની કળા છે.
મહા દુર્લભ છે, તે જ્ઞાનની પ્રાપ્તિ થવાનો
સુઅવસર આવ્યો ત્યારે તેની પ્રાપ્તિ, રક્ષા અને
વૃદ્ધિ માટે જીવે કદી પ્રમાદ કરવો ન જોઈએ,
સૌથી દુર્લભ એવી અમૂલ્ય બોધિની પ્રાપ્તિનો આ
અવસર આવ્યો છે.