અનુભૂતિના મહિમાની શી વાત! એક ક્ષણની અનુભૂતિ સમસ્ત કર્મોને ભસ્મ કરી નાંખે
છે. આવી અનુભૂતિવાળો જીવ જ જગતમાં સુખી છે. અનુભૂતિ વગરના બધાય જીવો
દુઃખી–દુઃખી જ છે, પછી ભલે મોટો રાજા હો કે દેવ હો. સુખ તો આત્મામાં છે, તેની
અનુભૂતિ જેને છે તે જ સુખી છે. ભાઈ, તું અનાદિથી દુઃખ વેદી રહ્યો છે; એ દુઃખ કાંઈ
તારા સ્વભાવમાં ભરેલું નથી, તારા સ્વભાવમાં તો સુખ જ ભરેલું છે–એ સ્વભાવમાં
અનુભૂતિવડે પ્રવેશ કર તો તારી ચૈતન્યખાણમાંથી આનંદ અને સુખ જ તને અનુભવમાં
આવશે. માટે સ્વાનુભૂતિવડે આવો આત્મસ્વભાવ જ ઉપાદેય છે, એમાં જ શાંતિ છે;
બીજે ક્્યાંય શાંતિ–સુખ કે આનંદ નથી ને બીજું કાંઈ ઉપાદેય નથી.–આમ હે શિષ્ય! તું
છે.
તને વહાલું? અમને તો લાગે છે કે તને
પૈસા કરતાં તારું જીવન વહાલું નથી.
પૈસા ખાતર તારા જીવનને તું ગુમાવત
જીવનને ગુમાવી રહ્યો છે તે ઉપરથી
વધુ વહાલું નથી, જીવન કરતાંય પૈસા
તને વધુ વહાલા છે.–રે મોહ!