एवा भिन्न चैतन्यने तुं तीव्र लगनीथी चिंतव.
माटे अभ्यास कर, एम करवाथी तने तारा स्वरूपना आनंदनो अनुभव थशे. पोतानुं
स्वरूप पोताने अप्राप्त केम होय? जो जगतनी बीजा झंझट छोडीने, एक आत्मानो ज
अर्थी थईने सततपणे अंतरंग अभ्यास कर तो तारुं स्वरूप तने प्रसिद्ध अनुभवमां
आवशे...जेना अनुभवथी तारुं जीवन सर्व प्रकारे उज्जवळ अने आनंदमय बनशे.
नथी...के जे सुखनी पासे जगतना बधा ईन्द्रियसुखो अत्यंत नीरस छे. ईन्द्रियसुखोथी
आत्मिकसुखनी जात ज जुदी छे,–जेम ईन्द्रियो अने आत्मा जुदा छे तेम.–हे जीव!
ज्ञानस्वभावना अवलंबनथी सम्यग्दर्शननो प्रयत्न करीने स्वानुभूतिमां तारा आ
सुखने तुं भोगव.
छे. केमके भावि परिणामनुं सुख ते ज्यारे ते प्रगटे त्यारे अनुभवाशे. बधाय
परिणामना सुखनुं ज्ञान युगपत थई गयुं छे, पण सुखनो भोगवटो तो एकेक समयना
परिणामनो भिन्न भिन्न छे. बधाय काळना परिणामनुं सुख एक साथे वेदाई जतुं नथी,
पण ज्ञानमां एक साथे आवी जाय छे.