નીકળીને પરદ્રવ્યનો જેટલો સંબંધ કરીશ તેટલું દુઃખ તને થશે. પરમાંથી તને કાંઈ મળશે
નહિ, એનો સંબંધ કરવા જઈશ તેટલો દુઃખી થઈશ. તારું સુખ તો તારા સ્વદ્રવ્યમાં જ
ભર્યું છે, માટે તે સ્વદ્રવ્યનો સંબંધ–(તેની શ્રદ્ધા–જ્ઞાન–ને તેમાં લીનતા) કર, તો તને
તારા સુખનો અનુભવ થશે. અજ્ઞાની માને છે કે, શરીર તે ધર્મનું સાધન,–અહીં કહે છે કે
શરીરનો સંબંધ કરવો તે દુઃખ છે. અરે, તું ચૈતન્યમૂર્તિ! અને આ શરીર તો અચેતન–
જડ ઢીંગલું, ......તેમાં તારું સુખ કેમ હોય? તો શું કરવું? કે આત્મામાં જવું. હે જીવ!
સુખ બહારમાં નથી, સુખ અંતરમાં છે. માટે સ્વવસ્તુ શું છે તેને જાણ. તારો મોક્ષમાર્ગ
એટલે તારું સુખ તારા સ્વદ્રવ્યના આશ્રયે જ છે. એમ જાણીને અનુભૂતિવડે સ્વદ્રવ્યમાં
પ્રવેશ કર તો તને અતીન્દ્રિય સુખ થશે. પરના આશ્રયે તો આકુળતા છે–દુઃખ છે. અરે,
દુઃખ કેમ છે, ને સુખ કેમ થાય? એની પણ જેને ખબર ન હોય તે સુખનો સાચો ઉપાય
ક્્યાંથી કરે? ને એનું દુઃખ કેમ ટળે?