परिणति पण तेमां भेगी समाय छे; पण विकार तेमां समातो नथी. शुद्ध द्रव्यमां
स्थापेली द्रष्टि वडे ते निर्मळभावपणे ज उपजे छे. विकारथी भिन्नपणे उपजे छे.
शुद्ध आत्मा विकारने स्पर्शतो नथी, ए तो पोताना निर्मळ उत्पाद व्यय धु्रवने
ज स्पर्शे छे.
कह्यो तेमां उदयभाव न समाय, तेमां तो निर्मळभावो ज आवे.
छे; ईन्द्रियातीत थईने ज्यां स्वभावने पकडयो त्यां कर्मनो संबंध पण आत्मामां
भासतो नथी, एकला शुद्ध ज्ञानादि स्वभावनो पिंड ज भासे छे.
आवती? ने भवना अभावनी वात सांभळतां तने थाक लागे छे? अरे, साधक दशाना
तारा एक विकल्पनी एटली ताकात के ईन्द्रना ईन्द्रासननेय एकवार तो डोलावी
द्ये....जन्मतां वेंत त्रणलोकने क्षणभर तो खळभळावी नांखे.–जेना एक विकल्पनी
आटली ताकात, तेना आखा पवित्र स्वभावनी केटली ताकात? आवी ताकातवाळो तुं
कहे के मने मारुं स्वरूप न समजाय.....एमां तने शरम नथी आवती?
विकारनुं कर्ता– पणुं शक्तिना स्वभावमां नथी. शक्ति स्वभावथी जुओ तो
आत्मामां विकारनुं कर्तापणुं नथी. आवा स्वभावने द्रष्टिमां लेतां तेनी शक्तिओ
निर्मळ परिणमनना