ज्ञानरूपी कार्य कर; तो तने मोक्षमार्ग हाथमां आवशे. बंध वगरना–राग वगरना
आत्माने अनुभवमां लईश तो मोक्ष थशे. बंधनना अनुभवथी मोक्ष केम थाय? –न
थाय. माटे मुक्त लक्षणवाळो एटले के भूतार्थस्वभाववाळो जे आत्मा तेमां एकाग्र
थईने तेने जाण–आ मोक्ष माटेनुं कार्य छे.
ज्ञानशक्ति तो तेनाथी विशेष छे. लोकालोकने जाणे छे तेना करतां अनंतगणुं सामर्थ्य
छे. केवळज्ञाननी अचिंत्यशक्तिना अनंतमा भागमां लोकालोक जणाई जाय छे, तो
केवळज्ञाननी पूर्ण ताकातनी शी वात! अनंत–अलोकनी विशाळता पण अचिंत्य छे पण
केवळज्ञाननी ताकात तो एनाथी अनंतगणी छे. एनी बेहद ताकातनो पार अंर्तद्रष्टि
वगर पमाय नहि.
लोकालोकना मंडप सुधी पहोंची गई, छतां तेनी जाणवानी ताकात कांई खूटी गई नथी,
तेनामां हजी बेहद शक्ति विद्यमान पडी छे, निमित्तना अभावे ए शक्ति अटकी गई
–एम कांई नथी कहेवुं, पण लोकालोकने जाणवा करतांय केवळज्ञाननी शक्ति अनंतगुणी
छे ते शक्तिनुं सामर्थ्य बताववुं छे. अहा, जेनी ज्ञानशक्तिनो एक अंश लोकालोकने
जाणी ल्ये तेना पूर्ण सामर्थ्यनी शी वात!!
बीजा ज्ञेय ज नथी त्यां कोने जाणे? –आम कहीने ज्ञानस्वभावनी बेहद ताकातनो
महिमा बताव्यो छे. कांई निमित्ताधीनपणुं नथी बताव्युं.
बताववुं, पण सिद्धनो स्वभाव ऊर्ध्वगामी छे ते बताववुं छे. अरे, संतो वस्तुनो
स्वभाव बतावे ते लक्षमां लेवाने बदले निमित्ताधीनद्रष्टिथी ऊंधा अर्थ करे ए