નથી, મુખ્યતા તો સ્વભાવની થઈ ગઈ છે. પહેલાં અજ્ઞાનદશામાં
મિથ્યાત્વાદિ પરિણામ હતા તે પણ સ્વદ્રવ્યના જ આશ્રયે હતા; પણ જ્યારે
નક્કી કર્યું કે મારા પરિણામ મારા દ્રવ્યના જ આશ્રયે થાય છે–ત્યારે તે
જીવને મિથ્યાત્વપરિણામ રહે નહિ, તેને તો સમ્યક્ત્વાદિરૂપ પરિણામ જ
હોય. હવે જે રાગ– પરિણમન સાધકપર્યાયમાં બાકી રહ્યું છે તેમાં જો કે
તેને એકત્વબુદ્ધિ નથી છતાં તે પરિણમન પોતાનું છે–એમ તે જાણે છે.
આવું વ્યવહારનું જ્ઞાન તે કાળે પ્રયોજનવાન છે. સમ્યગ્જ્ઞાન થાય ત્યારે
નિશ્ચય વ્યવહારનું સ્વરૂપ યથાર્થ જણાય, ત્યારે દ્રવ્ય–પર્યાયનું સ્વરૂપ
જણાય, ત્યારે કર્તાકર્મનું સ્વરૂપ જણાય, ને સ્વદ્રવ્યના લક્ષે મોક્ષમાર્ગરૂપ
કાર્ય પ્રગટે. તેનો કર્તા આત્મા પોતે છે.
લેખની માફક મોટા અક્ષરોમાં આત્મધર્મ
એક કે બે ફોર્મ આવા ટાઈપમાં આપીશું.