: माह : २४९२ आत्मधर्म : ११ :
साचो आत्मा
क्यारे जणाय?
साचो आत्मा केवो छे ते जीवे कदी जाण्युं नथी. साचो
आत्मा एटले आनंदस्वभावथी भरेलो भूतार्थ आत्मा, तेने
अंतर्मुखअनुभूतिवडे जाणे तो आनंदसहित सम्यकत्वादि थाय छे.
(परमात्मप्रकाश–प्रवचन गा. ८०)
जेनी परिणतिमां पोताना शुद्धआत्मानुं स्वसंवेदन नथी तेनी परिणति कोई ने
कोई प्रकारे विषयकषायोने आधीन वर्ते छे.
मूढ जीव, भिन्न आत्मानो अजाण, पोतामां तो शरीरने ज आत्मा माने छे ने
ए ज रीते सामा जीवमां पण शरीरने ज आत्मा माने छे, एटले सामा आत्मानी पण
साची ओळखाण तेने थती नथी. शरीरथी के रागथी ज्ञानीने ओळखवा ते साची
ओळखाण नथी, ज्ञानी तो ज्ञानपरिणतिवाळा छे. ए रीते सर्वज्ञभगवानने पण त्यारे
ज खरेखर ओळखाय छे के ज्यारे पोते ईन्द्रियातीत थईने पोताना ज्ञानस्वभावने
अनुभवमां ल्ये; रागथी ने ईन्द्रियोथी पार पोताना ज्ञानस्वभावना अंतर्मुख अनुभव
वगर सामा सर्वज्ञदेवना आत्माने के ज्ञानीना आत्माने ओळखी शकाय नहि. आ रीते
ज्ञानीनी के केवळीनी साची ओळखाण जीवे कदी करी नथी. बहिरात्माने पोतामां
देहबुद्धि होवाथी बीजा आत्माओने पण ते देहबुद्धिथी ज देखे छे.
जुओ, आमां ए सिद्धांत आवी गयो के पोताना शुद्ध स्वतत्त्वने जाणीने उपादेय
कर्या वगर बीजानुं साचुं ज्ञान थतुं नथी. अंतरनी अनुभूतिवडे ज स्वतत्त्व उपादेय
थाय छे. उपादेय एटले सर्व प्रकारे आराधवा योग्य; श्रद्धाथी, ज्ञानथी, चारित्रथी सर्व
प्रकारे शुद्ध आत्मा ज सेववा योग्य छे, एटले एनाथी भिन्न बीजा कोई भाव कोई
प्रकारे सेववा योग्य नथी–एम पण तेमां आवी गयुं.
आत्मवस्तु नित्य छे, तेमां आनन्द पण नित्य छे. असंख्य प्रदेशी पहोळो
आत्मा सर्व प्रदेशे आनंदस्वभावथी भरेलो छे. एमां अंतर्मुख थईने तेने आराधतां
पर्यायमां ते आनंद उल्लसे छे. आवो शुद्ध आत्मा ते ज भूतार्थ आत्मा छे, ने तेना
सेवनथी ज सम्यग्दर्शनादि थाय छे.