करतां उपरनी बधी दशाओ, (मुनिपणुं, केवळज्ञान, तीर्थंकरपणुं वगेरे) पण
मनुष्यपणामां ज होय छे, आ कारणे मनुष्यपणुं उत्तम छे. आवुं दुर्लभ अने उत्तम
वगरना मनुष्यपणानी तो कोडी जेटलीये किंमत नथी. एटले मनुष्यभवने दुर्लभ कहीने
शास्त्रकारो एम कहे छे के हे जीव! आवुं मनुष्यपणुं तुं पाम्यो तो हवे तुं धर्मनी
आराधना कर. बाकी तो देव–नरक के तीर्यंचोमां पण घणा जीवो धर्मनी अमुक
आराधना करे छे. परंतु साक्षात् रत्नत्रयरूप मोक्षमार्ग मनुष्यपणा विना
संभवतो नथी.
उत्तर:– शास्त्रोमां आत्मानुं स्वरूप जे प्रमाणे कह्युं छे ते प्रमाणे सत्समागमे
छे. शास्त्रोमां जे प्रमाणे कह्युं छे ते प्रमाणे आत्मामां जे अभ्यास करे तेने सम्यग्दर्शनादि
जरूर थाय.
प्रश्न:– विचार केटली जातना? साचो विचार लाववा माटे सहेलो उपाय शुं?
उत्तर:– विचारना बे प्रकार: एक आत्मा संबंधी ने बीजा परसंबंधी; अथवा
अशुभ–एम बे प्रकारना विचार छे. उत्तम विचार एटले आत्माना हित संबंधी धार्मिक
विचार; हवे विचार हंमेशा ज्ञानअनुसार होय. ज्ञान साचुं होय तो विचार साचा आवे;
घोलन छे. साचा अने उत्तम विचारो लाववा माटे प्रथम सत्संगे तथा शास्त्रना
अभ्यासथी आत्मानुं साचुं स्वरूप तथा तेना स्वभावनो अपार महिमा लक्षगत करवो
जोईए. मुमुक्षु जीवने आत्म–विचारनी मुख्यता होय. ‘विचार’ माटे श्रीमद्
राजचंद्रजीए पण कह्युं छे के–
बीजुं कहीए केटलुं? ‘कर विचार तो पाम.’