ज्ञान–चारित्र थाय छे, बीजी रीते थता नथी. (प्रश्नमां पहेलां ज्ञान, पछी चारित्र, ने
पछी दर्शन लखेल छे तेने बदले सम्यग्दर्शन–सम्यग्ज्ञान–सम्यक्चारित्र–एवो क्रम
लखवानी टेव पाडजो.
एवी शुभेच्छा छे. बालविभाग मने खूब गमे छे अने तेमां जवाब आपवानी पद्धत्ति
तो खूब सरस लागी छे.”
गुरुदेवनी तस्वीर पर पडी, अने आपनुं मासिक ‘आत्मधर्म’ ऊठाव्युं; वांचतां अजब
आनंद थयो. तेमांय बालविभाग वांचीने घणो ज प्रसन्न थयो छुं. तेथी हुं पण तेमां
सभ्य थवा ईच्छुं छुं. उगता बाळ–लेखकोने प्रोत्साहन मळे तथा तेना हृदयमां रहेला
धार्मिक अंकुरो विकसीत बने तेवी सजावट आत्मधर्ममां करवामां आवी छे. तेथी हुं
सभ्य थवा प्रेरायो छुं.
प्रश्न:– आजना विज्ञाने मनुष्यनुं आखुं शरीर तपास्युं परंतु आत्मा देखायो
शोधवो होय तो ते जडना ढगलामांथी क््यांथी जडे? आत्मिक गुणोमां शोधे तो आत्मा
जडे. हवे बीजी वात: आजे जेने विज्ञान कहेवामां आवे छे तेना शोधखोळना साधनो
एटला स्थूळ छे (लोकोने भले सूक्ष्म लागे पण ज्ञानद्रष्टिए तो ते घणा स्थूळ छे) के
अत्यंत स्थूळ एवा जड पदार्थोनी शोधखोळमां ज ते काम करी शके छे; सूक्ष्म अरूपी
पदार्थोने ते शोधी शके नहि. आत्मा सूक्ष्म अरूपी