જે જીવ ચૈતન્યની પરમ શાંતિને માટે તરફડે છે. તેના સિવાય બીજું કાંઈ જેને જોઈતું
નથી,–એવા મોક્ષાભિલાષી ભવ્ય જીવને માટે આ યોગસારના ૧૦૮ દોહરા રચાય છે.
પોતાના આત્માને સંબોધવાની મુખ્યતા સહિત ભવ્ય જીવોને માટે આ દોહરા રચાય છે.
લાગે; જેમ કોઈને બે દિવસ પછી ફાંસી દેવાનું નક્કી થયું હોય તો તે માણસ ભયભીત
વર્તે છે બધેથી તેનો રસ ઊડી જાય છે; તેમ આત્માના સુખના અભિલાષી મોક્ષાર્થી
જીવને ચારે ગતિના અવતાર ત્રાસરૂપ લાગે છે, જગત આખામાંથી રસ ઊડી ગયો છે,
પુણ્યનો રસ ઊડી ગયો છે ને એક આત્મસુખની જ તાલાવેલી લાગી છે.–એવા જીવને
આત્માનું સ્વરૂપ સમજાવવા માટે આ ઉપદેશ છે.
ઉચ્ચ ભાવનાના સંસ્કારો રેડાય છે તે આ કાવ્યમાં દેખાય છે.)
મારે હવે પ્રિય કરવા છે શુદ્ધ ભાવો......
સમકિત–જ્ઞાન–ચારિત્રાદિ નિજભાવને પામવા......મારે
રત્નત્રય સહિત મુનિમાર્ગમાં વિચરવા......મારે
મુજ જીવનમાં આત્મધૂન જગાવવા......મારે
એક ઉપયોગે શુદ્ધભાવમાં લીન રહેવા......મારે
તીર્થંકર સમીપ કેવલજ્ઞાન સહિત વિચરવા......મારે