: अषाड : २४९२ आत्मधर्म : ३५ :
सभ्यो छे, तेमनी मदद लईने तमारो नंबर शोधी लीधो होत तो?
‘आत्मधर्म बालविभागमां घणुं सरस प्रेरणादायी लखाण छे; हुं घणां रसपूर्वक
वांचुं छुं ने नवी प्रेरणा लउं छुं.”–प्रवीणचंद्र जैन (४४प) अमदावाद.
एक भाई लखे छे–बालविभागमां मोटा माणसोने पण रस लेवानुं मन थई
जाय छे; गुरुदेव सोनगढमां भवकटीनी वात संभळावे छे.–पोताने पोतानो आत्मा
वहालो लाग्यो होय तेने आ वात सांभळतां उल्लास आवे. बाकी संसार केवो
क्षणभंगुर छे तेनो दाखलो आपतां अमदावादना ते भाई लखे छे के–अहीं अमारी
पोळमां पाडोशना एक पैसादार भाईनो २४ वर्षनो युवान दीकरो, पांच हजार रूा
खर्चवा छतां एपेन्डीसाईटना ओपरेशनमां गुजरी गयो; तेणे बी. ए. नी परीक्षा
आपेली. घरनी अगाशीमां पतंग उडाडवा माटे तेना पिताए खास धाबुं बंधावेलुं, पण
ते काम अधूरुं रह्युं ने जेने पंतग उडाडवा माटे ते बंधातुं हतुं ते जीव बीजे ऊडी गयो.
पाछळथी बी. ए नी परीक्षानुं तेनुं परिणाम पास थयानुं आव्युं.–पण ते शुं कामनुं?
अरे केवो वैराग्य प्रसंग!! एकना एक युवान पुत्रना वियोगे जे दुःख लागे छे तेवुं
(तेथी पण वधु) दुःख आत्माना विरहनुं लागे, त्यारे जीवने आत्मप्राप्तिनी धगश
जागे ने ते जीव सर्व उद्यमथी आत्मप्राप्ति करे ज.
राजेन्द्र जैन (नं. ३८९) चोटीलाथी पूछे छे:–
प्रश्न:– परवस्तु उपरनुं गाढ वलण ने अनादिनुं अज्ञान तोडवा एकलुं वांचन,
व्याख्यान सांभळवुं ने जिनप्रभुनुं दर्शन करवुं एटलुं ज बस छे के बीजो पुरुषार्थ छे?
उत्तर:– यथार्थ आत्मजिज्ञासापूर्वक शास्त्रवांचनमां तेनुं हार्द समजवामां आवे,
व्याख्यान सांभळतां तेमां सन्तो जे शुद्धात्मस्वरूप दर्शावे छे ते लक्षगत करवामां आवे
(अने एम करे तो ज साचुं सांभळ्युं कहेवाय), तथा जिन प्रभुनां दर्शन करतां तेमना
स्वरूपनी साची ओळखाण करे तो जरूर पर तरफनुं वलण छूटीने स्वतरफनुं वलण
थाय ने अनादिनुं अज्ञान तूटी पडे. (अहीं कही तेवी ओळखाण स्व तरफना अपूर्व
प्रयत्न वडे थाय छे, पर तरफना विकल्प वडे ते थती नथी.)
हर्षाबेन पोरबंदर (नं. प८०) पूछे छे के ‘आत्मा केम देखातो नथी?’ एने
जोवानी खरी तमन्ना जागती नथी माटे! बेन तमने आत्माने जोवानी जिज्ञासानो प्रश्न
ऊठ्यो ते बहु सारूं छे. जिज्ञासाथी आगळ वधतां वधतां जरूर आत्मा देखाशे. तमे
आत्मसिद्धिनी गाथा मोढे करो छो तथा आत्मधर्म वाचो छो ते बहु सारी वात छे.
सभ्य नं. १०प ने मालुम थाय के, धर्मात्माओ प्रत्ये तमने बहुमान छे ते
प्रशंसनीय छे..... परंतु व्यक्तिगत प्रश्नो आपणे लेता नथी. ‘दर्शन कथा’ माटे
अनेकवार सूचनाओ छापी, छतां तमे रही रहीने केम जाग्या! (पुस्तक मोकल्युं छे.)