Atmadharma magazine - Ank 273a
(Year 23 - Vir Nirvana Samvat 2492, A.D. 1966).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 20 of 58

background image
: પ્ર. શ્રાવણ : ૨૪૯૨ આત્મધર્મ : ૧૭ :
હે ભવ્ય! આવા સમ્યગ્દર્શનને તું તારા હૃદયમાં ધારણ કર...આજે જ
ધારણ કર...અમે તને સમ્યક્ત્વ પમાડવા માટે જ આવ્યા છીએ.








જે પુરુષે અત્યંત દુર્લભ આ સમ્યગ્દર્શનરૂપી શ્રેષ્ઠ રત્ન પ્રાપ્ત કરી લીધું છે તે
અલ્પકાળમાં જ મોક્ષ સુધીના સુખને પામી જાય છે. દેખો, જે પુરુષ એક મુહૂર્તને માટે
પણ સમ્યગ્દર્શન પ્રાપ્ત કરી લ્યે છે તે આ મોટી સંસારરૂપી વેલને કાપીને અત્યંત છોટી
કરી નાંખે છે. જેના હૃદયમાં સમ્યગ્દર્શન છે તે ઉત્તમ દેવ તથા ઉત્તમ મનુષ્યપર્યાયમાં જ
ઉત્પન્ન થાય છે, એ સિવાય નરક–તીર્યંચના દુર્જન્મ તેને કદી થતા નથી. અહો, આ
સમ્યગ્દર્શન સંબંધમાં અધિક શું કહેવું? એની તો એટલી જ પ્રશંસા પર્યાપ્ત છે કે જીવને
સમ્યગ્દર્શન પ્રાપ્ત થતાં અનંત સંસારનો પણ અંત આવી જાય છે. –આ પ્રમાણે
સમ્યગ્દર્શનનો પરમ મહિમા સમજાવીને શ્રી મુનિરાજ કહે છે કે હે આર્ય! તું મારા
વચનોથી જિનેશ્વરદેવની આજ્ઞાને પ્રમાણભૂત કરીને અનન્યશરણરૂપ થઈને (એટલે કે
તેનું એકનું જ શરણ લઈને) સમ્યગ્દર્શનનો સ્વીકાર કર. જેમ શરીરના હાથ–પગ
વગેરે અંગોમાં મસ્તક પ્રધાન છે, અને મુખમાં નેત્ર મુખ્ય છે, તેમ મોક્ષના સમસ્ત
અંગોમાં ગણધરાદિ આપ્ત પુરુષ સમ્યગ્દર્શનને જ પ્રધાન અંગ જાણે છે. હે આર્ય!