: દ્વિ. શ્રાવણ : ૨૪૯૨ આત્મધર્મ : ૩૯ :
વહ ઘડી કબ આયગી
એક નાની બાલિકા લખે છે કે આપે મોકલેલ
આંબામાંથી સમ્યગ્જ્ઞાનની પહેલી કેરી લેવા માટે
પ્રયત્ન કરું છું. તથા તે પોતાના જન્મદિવસે ભાવના
ભાવે છે કે–
જન્મ–મરણકા નાશ હોવે ઈસ દુઃખી સંસારસે,
શ્રાવિકા–અર્જિકા બનકે વિચરું, વહ ઘડી કબ
આયગી?
ચલ પડુંગી મોક્ષકે રાસ્તે વહ ઘડી કબ આયગી?
આત્મધ્યાનકી મસ્તીમેં રહું વહ ઘડી કબ આયગી?
આયગા વૈરાગ્ય મુઝકો ઈસ દુઃખી સંસારસે.
ત્યાગ દૂંગી મોહ–મમતા વહ ઘડી કબ આયગી?
હાથમેં પીંછી–કમંડલ, ધ્યાન આતમરામકા,
છોડકર ઘરબાર દીક્ષ ધરું, ઘડી કબ આયગી?
એકાકી વનમેં વિચરૂં પ્રભુ સિદ્ધસે બાતેં કરું,
નિર્વિકલ્પ સમાધિ હોવે વહ ઘડી કબ આયગી?
...... (નં. ૨૧પ)
સત્સંગકા સેવન કરો, રુચિ પાત્રતાકો દ્રઢ કરો;
લો લગાદો આત્મકી તબ વહ ઘડી ઝટ આયગી.
* * *
વિજય એચ. જૈન (નં. ૪૧૪) બાલવિભાગના
સભ્યોને માટે બે શબ્દચોરસ મોકલે છે. પહેલા
ચોરસામાં બે ભગવાન અને બીજા ચોરસામાં
તમારી પ્રિય વસ્તુ છે; શોધો કાઢો–
(૧) મ સી ર (૨) સો બા વિ
મં શ્રી ધ ગ ગ ન
હા ર વી ભા ઢ લ
છે તો બંને સહેલા: છતાં ન જડે તો જવાબ; આ
મારે જાવું છે મોક્ષ
(મારે જાવું છે પેલે પાર
હોડીવાલા હોડી હંકાર..... એ રાગ)
* * *
એક મુમુક્ષ બેન લખે છે કે નાનપણમાં ચાંદની
રાતે અમે રાસડા લેતા ત્યારે તેમાં આવી ભાવના
ભાવતા કે–
જવું છે મોક્ષ.....મારે...જવું છે મોક્ષ......
પ્રભુજી અમોને તારો પાર.....મારે.....
પદ્મ સરોવર કાંઠે મોતી,
જેમ ચરે હંસ ચારો ગોતી,
શોધું એમ મોક્ષનો માર્ગ......મારે જાવું છે મોક્ષ....
વ્યોમ વિષે જેમ વાદળ માલે,
ધમધમ મોક્ષનું વૈમાન ચાલે,
કાપી મોહ–માયા.....મારે જાવું છે મોક્ષ.....
દૂર દિંગતે વાટડી જોતી,
અણદીઠું ને ધીરજ ખોતી,
ક્્યારે પામું મોક્ષ.....મારે જાવું છે મોક્ષ......
અંતર આંખે દેખું કિનારા,
દૂર દૂર ઝાંખું મુક્તિ મિનારા,
જાગે ભાગ્ય અમારા......મારે જાવું છે મોક્ષ.....
મિથ્યા જગની તજીને વાટ
ઝટ ઉતારો અલૌકિક ઘાટ
સૂણી અંતર પુકાર......મારે જાવું છે મોક્ષ......
* * *
“આત્મધર્મ જોયું; ઘણી જ પ્રગતિ થઈ જશે.
બધા જીવોને ઉપયોગી લખાણ આવે છે; સહેલું ને
સુંદર બનેલ છે. બાળકો માટે પણ ઘણું જ સુંદર છે.”
–જે. એ. જૈન