ज्ञान–आकाररूप आनंदनो स्वाद आवे. ज्ञानी तो ज्ञानना भिन्न स्वादने ज देखे छे.
आकुळताना ज स्वादने वेदे छे. ज्ञानी तो परज्ञेयोथी ज्ञानने भिन्न करीने, सामान्य
साथे विशेषनी एकता करतो थको ज्ञाननी अनुभूतिमां आनंदनो स्वाद ल्ये छे.
छे, ते खरेखर जिनशासन नथी. रागनी अनुभूति ते खरेखर आत्मानी अनुभूति
नथी, ते जिनशासननी अनुभूति नथी, ते भगवाननो उपदेश नथी. स्वसन्मुख थईने
पर्याय अंतरमां अभेद थतां, सर्वे परद्रव्योथी ने परभावोथी भिन्न एकरूप शुद्ध
आत्मानी जे अनुभूति छे ते आनंदना स्वादथी भरेली छे; ते अनुभूति ज जैन शासन
अनुभूति शरू थाय छे.
एकता ने रागथी भिन्नताना भान वडे ज्ञानी ज्ञाननो ज स्वाद ल्ये छे. ज्ञानना
स्वादमां आकुळतानो अभाव छे ने परम शांतिनुं वेदन छे. शुद्धनयवडे जे आवुं वेदन
थयुं–तेमां जिनशासन समाय छे; ते मोक्षमार्ग छे, ते धर्म छे.
तारा दोष ढांकवा बीजा पर दोष ढोळीश मा.
तारो आत्मा साधवा बीजानी मदद मागीश मा.