Atmadharma magazine - Ank 277
(Year 24 - Vir Nirvana Samvat 2493, A.D. 1967).

< Previous Page   Next Page >


PDF/HTML Page 45 of 46

background image
એકાકી વિચરતો વળી સ્મશાનમાં; વળી પર્વતમાં વાઘ–સિંહ
સંયોગ જો; અડોલ આસન ને મનમાં નહિ ક્ષોભતા, પરમમિત્રનો જાણે
પામ્યા યોગ જો.
ઉપરની કડીમાં શ્રીમદ્ રાજચંદ્રજીએ મુનિદશાની ને ઉગ્ર
આત્મધ્યાનની જે ભાવના ભાવી છે તેનું ભાવનાચિત્ર અહીં આપ્યું છે.
આ કડી ઉપરના પ્રવચનમાં, સાથે સાથે પોતાની પણ ભાવનાને
મલાવતાં પૂ. કાનજીસ્વામી કહે છે કે–
“ધન્ય તે નિર્ગ્રંથ સાધકદશા! જંગલમાં એકાકી એટલે કે
સ્વરૂપસ્થિતિના ભાવમાં અસંગપણે વિચરતા, બાહ્ય ક્ષેત્રથી સ્મશાન,
જંગલ, પહાડ, ગૂફા આદિ જ્યાં સિંહ–વાઘ પણ એકાકી વિચરતા, હોય
એવા ક્ષેત્રમાં એકાકી અસંગતામાં વિચરવું તે મહા પવિત્ર દશાને ધન્ય
છે. ધન્ય છે તેવા શાંત એકાંત ક્ષેત્રમાં એકત્વને સાધના મુનિવરોને!
કોઈ પર્વતની ગૂફામાં અથવા ટોચ ઉપર ચડી બેહદ આનંદઘન
સ્વભાવની મસ્તીમાં લીન થઈ, જાગૃત જ્ઞાનદશાની એકાગ્રતા વડે
કેવળજ્ઞાન નિધાનને પ્રગટ કરું; એકાંત નિર્જન સ્થાનમાં નગ્ન મહાન
નિર્ગ્રંથ મુનિ થઈ સહજ સ્વરૂપમાં મગ્ન થઈ કેવળજ્ઞાન પ્રગટ કરું એવી
પૂર્ણ પવિત્રદશા ક્યારે આવે? એ અહીં ભાવના છે.–આવી ભાવનાનો
ઉત્સાહ સાધકને જ આવે છે.”