: कारतक : २४९३ आत्मधर्म : १प :
ए प्रमाणे घणाकाळ सुधी विहार करता करता एकवार, आत्मस्वरूपनुं चिन्तन करनारा
ते धीर वीर वज्रनाभि मुनिराजे पोताना पिता वज्रसेन तीर्थंकरना चरणसमीपमां
दर्शनविशुद्धि आदि १६ भावनाओनुं चिन्तन कर्युं–के जे तीर्थंकरपदनी प्राप्तिनुं कारण छे.
तेमणे भावेली १६ भावना नीचे मुजब–
१. दोषरहित शुद्ध सम्यग्दर्शनरूप दर्शनशुद्धि धारण करी.
२. ज्ञानादिनो विनय धारण कर्यो.
३. शील अने व्रतोने निरतिचार कर्या.
४. उपयोगने वारंवार ज्ञानमां जोडयो.
प. संसारथी भयभीत थया
६. पोतानी शक्ति छूपाव्या वगर सामर्थ्य अनुसार तपश्चरण कर्युं.
७. ज्ञान तथा संयमना साधनरूप त्यागमां चित्त लगाव्युं.
८. साधुओने व्रत–शील आदिमां विघ्न आवतां ते दूर करवामां वारंवार सावधान
रहेता हता; केमके उत्तम पुरुषोनी सर्व चेष्ठा समाधि माटे अथवा बीजाना विघ्नो
दूर करवा माटे होय छे.
९. व्रती पुरुषोने पोताथी अभिन्न जाणीने, तेमने रोगादि थतां तेनी वैयावृत्य
(सेवा) करता हता; आ वैयावृत्य ते तपनुं मुख्य अंग छे.
१०. पूज्य अरिहंत भगवानमां तेने निश्चल भक्ति हती.
११. विनयपूर्वक आचार्योनी भक्ति करता हता.
१२. विशेष ज्ञानवंत मुनिओनी सेवा करता हता.
१३. जिनवाणीरूप प्रवचन प्रत्ये पण तेने उत्कृष्ट भक्ति हती; केमके प्रवचन प्रत्ये
तीव्र भक्ति वगर रागादिने जीती शकाता नथी.
१४. ते ‘अवश’ होवा छतां ‘वशी’ हता, (एटले के अन्यने वश न होवारूप
‘अवश’ होवा छतां, ईन्द्रियोने वश करनारा होवाथी ‘वशी’ हता.) द्रव्य–क्षेत्र–
काळ–भावनी अपेक्षापूर्वक (योग्य रीते) सामायिक, वंदना,, स्तुति, प्रतिक्रमण,
स्वाध्याय तथा कायोत्सर्ग–ए छ आवश्यकोनुं पूर्ण रीते पालन करता हता.
१प. तप–ज्ञान वगेरे किरणोने धारण करनार अने भव्यजीवरूपी कमळने विकसीत
करनार एवा सूर्यसमान ते मुनिराज जैनमार्गने सदा प्रकाशीत अने प्रभावित
करता हता.
१६. जिनमार्ग पर चालनारा शिष्योने धर्ममां स्थिर करनार, तथा धर्ममां प्रेम
राखनार एवा ते वज्रनाभि मुनिराज बधा धर्मात्मा जीवो उपर अतिशय प्रेम–
वात्सल्य राखता हता.