अभिषेके जगतना प्राणीओनुं कोई कल्याण बाकी राख्युं न हतुं. चारणऋद्धिधारी
मुनिवरो आदरपूर्वक एकाग्रचिते ए जिनेन्द्र–जन्मोत्सव नीहाळता हता; विद्याधरो
आश्चर्यथी जोता हता. देवो आनंदित थईने जन्मकल्याणकसंबंधी अनेक नाटक करता
हता...दुन्दुभी वाजां वागता हता, सुगंधी दीप अने धूप प्रगटता हता; चारेकोर
जिनेन्द्रदेवना महिमानी चर्चा चालती हती; भगवानना पवित्र गंधोदकने देवो भक्तिनी
मस्तके चढावता हता.
जेमनो अभिषेक करनार हतो, मेरूपर्वत जेवुं ऊंचुं स्थान जेमना स्नाननुं आसन हतुं,
देवीओ ज्यां आनंदथी नाचती हती, देवो ज्यां दास हता, अने क्षीरसमुद्र जेमना स्नान
माटेना पाणीनो हांडो हतो, –आवा अतिशयप्रशंसनीय पवित्र आत्मा भगवान
ऋषभदेव समस्त जगतने पवित्र करो... सदा जयवंत हो.
वांचशोजी.)
चैतन्यवस्तु अनुभवमां आवी शके नहि. चैतन्यस्वभावनी सन्मुख थतां ज
विकल्पो तूटीने निर्विकल्पदशा थाय छे; आ रीते स्वभावनी सन्मुखता ने
विकल्पथी विमुखतावडे ज्ञानने पोतामां समेटीने ज्यारे आत्मा अनुभव करे छे
त्यारे आत्मानो सम्यक् अनुभव थाय छे, त्यारे आत्मानुं साचुं दर्शन
(सम्यग्दर्शन) थाय छे. त्यारे भगवान आत्मा आनंदसहित प्रसिद्ध थाय छे.