આત્માની ભિન્નતા, તથા સત્ શ્રવણની દુર્લભતા વગેરે સમજાવીને આસ્તિક્યતાનું
પ્રતિપાદન કર્યું, ને ધર્મની જિજ્ઞાસા જગાડી; હવે એ દુઃખથી છૂટીને આનંદની પ્રાપ્તિ કેમ
થાય–તેની રીત સમજાવે છે. શાસ્ત્રભાષામાં કહીએ તો ભેદજ્ઞાન વડે બંધનો નિરોધ કેમ
થાય? તે રીત સમજાવે છે.
આશ્ચર્ય લાગે છે, ને પરમ મહિમાવંત એવા આત્મસ્વભાવનું તને આશ્ચર્ય કેમ નથી
લાગતું? એકવાર આશ્ચર્ય લાવીને એને દેખ તો ખરો! આ આત્માનું સ્વરૂપ સમજી
શકાય તેવું છે. માટે, ‘નહિ સમજાય’ એમ માનીને અટકી જવું નહિ પણ ઉત્સાહથી તે
સમજવાનું લક્ષ રાખવું. વાત જરાક ઝીણી તો છે પણ જન્મ–મરણનો અંત લાવવા માટે
અત્યંત જરૂરની છે. –એમ સત્યનો મહિમા લાવીને સમજવાનો ઉદ્યમ કરવો. આત્માનું
આવું સ્વરૂપ ઓળખતાં તે ક્ષણે જ અંદર આનંદનો અનુભવ થાય છે, ને અજ્ઞાન છૂટી
જાય છે એટલે અજ્ઞાનથી જે બંધન થતું તે બંધન અટકી જાય છે. –આવું ભેદજ્ઞાન તે
ધર્મ છે.
મનુષ્યલોકમાં આવે છે; જેનું શ્રવણ પણ દુર્લભ એના અનુભવની શી વાત?