गुरुदेव बतावता हता, ने ग्राम्यजनताने वारंवार भलामण करता हता के भाई, आ
वात जराक झीणी तो लागशे पण भगवाननी दुकाने तो आ माल छे; आ वात दुर्लभ
छे पण खास समजवा जेवी छे. आत्मानी समजण वगर बीजुं बधुं करी करीने
अवतार गुमाव्या. आत्मा शुं छे ते समज्या वगर अवतारनो अंत आवे तेम नथी ने
‘अमर पद’ पमाय तेम नथी. आत्मानुं स्वरूप समजे तो ज अमरपद पमाय.
न थाय? बीजे दिवसे (पोष सुद तेरसे) अमरापुरथी लाठी शहेर पधार्या; स्वागत
थयुं; जिनमंदिरमां भगवान सीमंधरदेवनां दर्शन कर्या. बपोरे प्रवचनमां समयसारनी
१७–१८ गाथाद्वारा एम समजाव्युं के मोक्षार्थीए यत्नपूर्वक चैतन्यराजानी सेवा करवी.
(पोष सुद १४) सवारमां प्रवचन वगेरे थयुं. बपोरे लाठीना एक वयोवृद्ध भाई
गुरुदेव पासे आवेल ने गळगळा थईने ओरतो करता हता ए वखतनुं द्रश्य
जिज्ञासुओने धर्मनी दुर्लभता तथा सत्धर्मना बहुमाननी महत्ता जगाडतुं हतुं.
प्रवचन पछी नानी बाळाओए तत्त्वचर्चा अने गुरुमहिमा संबंधी संवाद कर्यो हतो;
संवादमां सम्यग्दर्शनादि संबंधमां सुंदर चर्चा करेल–के जेनो घणोखरो भाग आत्मधर्मना
बालविभागना सवाल–जवाबमां, तथा वांचको साथे वातचीतमां आवेल, तेना उपरथी
रचायो हतो. –ए उपरथी आपणो बालविभाग नाना बाळकोमां धर्मना केवा सुंदर
संस्कारो सींची रह्यो छे–ते देखाई आवतुं हतुं. आजे मधरात पछी लगभग चार कलाक
सुधी गुरुदेवने अद्भुत तत्त्वचिंतन चाल्युं–जेमां आ स्वभाव, ने आ विभाव, एवी
अत्यंत भिन्नता, तथा निश्चय ने व्यवहार बंनेनी भिन्नता–एनुं घणुं स्पष्ट घोलन
चालतुं हतुं–ते वखते गुरुदेवने घणी प्रसन्नता थई हती. लाठीमां छेल्ले दिवसे (पोष
वद एकमे) पू. बेनश्री–बेन आवी गया हता. आजे लाठीना ठाकोरसाहेब पण
प्रवचनमां आव्या हता. प्रवचन बाद जिनमंदिरमां