देहादि बधा संयोग पलटी जवा छतां पूर्वना संबंधवाळा जीवने वर्तमानमां ओळखी
काढवानी ताकात (–पूर्वे जोयेल आत्मा आ ज छे–एम निःशंक जाणी ल्ये एवी ताकात)
मतिज्ञानमां छे, ने एवी ताकातवाळा (जातिस्मरणज्ञानवाळा) जीवो अत्यारे अहीं छे;
अने एना करतांय आत्मानुं अनुभवज्ञान तो अपूर्व वस्तु छे, एनो ज खरो महिमा
छे; एवा जीवो पण अत्यारे अहीं छे.–एम गुरुदेव ज्ञाननुं माहात्म्य समजावता हता.
लाठीनो चार दिवसनो कार्यक्रम पूरो थतां पोष वद बीजनी सवारमां सीमंधरप्रभुनी
स्तुति करीने लाठीथी अमरेली पधार्या.
केटलाय जुना संस्मरणो याद कर्या हता. आ प्रसंगे बे दिवस माटे श्री नेमिनाथ
भगवानना प्रतिमाजी पण अमरेलीमां बिराजमान कर्या हता. बपोरना प्रवचनमां
मोक्षअधिकारनो प्रज्ञाछीणीवाळो कळश वंचायो हतो. स्थानिक अग्रगण्य घणा
भाईओए लाभ लीधो हतो. अमरेली पू. श्री शान्ताबेननुं गाम होवाथी अहीं
सोनगढथी घणा जिज्ञासुओ आव्या हता...ने धर्मनां अनेक मधुर संभारणाथी प्रसन्न
थया हता. (वद त्रीज–) सवारमां गुरुदेव नेमप्रभुना दर्शन करवा पधार्या त्यारे सेंकडो
भक्तो जिनेन्द्रदेवनी पूजा करता हता...अमरेली जेवुं गाम–के ज्यां हजी जिनमंदिर थयुं
नथी त्यां धर्मात्माओ द्वारा जिनेन्द्रदेवनी पूजानुं आवुं आनंदकारी द्रश्य देखीने
प्रसन्नता थती हती. गुरुदेवनो उतारो जैनभुवनमां हतो. बपोरे पण प्रवचनमां घणा
लोकोए लाभ लीधो हतो; गुरुदेवे द्रष्टांत सहित जातिस्मरण वगेरेनी वात करी हती.
बीजे दिवसे सवारमां अमरेलीथी जसदण तरफ प्रस्थान कर्युं. जिनेंद्रप्रतिष्ठा अने
तीर्थयात्रा जेवा मंगलप्रसंगे गुरुदेव जेवा महापुरुषनी साथे भक्तोने घणो
आनंदोल्लास थतो हतो.
थयुं हतुं. प्रवचन बाद वेदीप्रतिष्ठामहोत्सवनी विधिनो प्रारंभ थयो हतो, तेमां
झंडारोपण वगेरे विधि थई हती. बपोरना प्रवचनमां जसदणना दरबारश्री,
राणीसाहेब, युवराज वगेरे आवेल. (ईंदोरना हुकमीचंदजी शेठ वींछीया जिनमंदिरना