: २८ : आत्मधर्म : चैत्र : २४९३
शुं मोटा हाथीना भारने तेनुं बच्चुं कदी उपाडी शके? भूख–तरसथी थाकेला ते
नग्नराजाओ पोतानी मेळे वनमां फळ तोडीने खावा लाग्या ने तळावनुं पाणी पीवा
लाग्या. दिगंबर मुनिवेषमां आवी अयोग्य प्रवृत्ति जोईने वनदेवताए तेमने मनाई
करी अने कह्युं के आवा वेषमां रहीने आवुं न करो. अरे मूर्खो! आवुं दिगंबर रूप तो
तीर्थंकरो अने चक्रवर्तीओ जेवा महापुरुषो पण मोक्षने साधवा माटे धारण करे छे; तेमां
तमे आवी कायर प्रवृत्ति न करो. दिगंबर वेषमां रहीने फळ न तोडो ने तळावनुं
अप्रासुक पाणी न पीओ.
वनदेवताना आवा वचनो सांभळीने ते राजाओ डरी गया ने नग्नवेष छोडीने
वल्कल वगेरे अनेक प्रकारनां कुवेष धारण करीने स्वच्छंदपूर्वक प्रवर्तवा लाग्या. भरतना
भयने लीधे तेओ नगरमां न गया ने वनमां झुंपडां बांधीने रहेवा लाग्या. तेमना द्वारा
अनेक पाखंडमत प्रवर्त्या. आम छतां तेओ पाणी अने फळना उपहारवडे भगवानना
चरणने पूजता हता; केमके स्वयंभू भगवान ऋषभदेव सिवाय बीजा कोई देवता तेमने
न हता.
भगवाननो पौत्र मरीचीकुमार पण बावो थई गयो हतो अने मिथ्या उपदेश
आपीने तेणे खोटा पंथ चलाव्याहता.
ज्यारे ते द्रव्यलिंगी मुनिओ भ्रष्ट थईने उपरनी प्रवृत्ति करता हता त्यारे पण
भगवान ऋषभदेव तो अडोलपणे आत्मध्यानमां ज ऊभा हता. त्रण गुप्ति तेमनी
रक्षक हती, संयम तेमनुं बख्तर हतुं ने सम्यग्दर्शन वगेरे गुणो तेमना सैनिको हता.
बार प्रकारना तपमांथी ध्यानमां तेओ विशेष तत्पर रहेता हता. पांच महाव्रत, पांच
समिति, पांच ईन्द्रियनिरोध, छ आवश्यक, केशलोच, भूमिशयन, अदंतधोवन, नग्नता,
अस्नान, ऊभा ऊभा भोजन अने दिवसमां एकवार भोजन–आवा २८ मूळगुण
भगवानना पायदळ समान हता. जोके छ महिनाथी भगवान जरापण खाता न हता,
तोपण तेमना शरीरमां रंचमात्र थाक न हतो, ते एवुं ने एवुं दैदीप्यमान हतुं; तेमनो
एवो ज कोई दिव्य अतिशय हतो. तेमना वाळ जटासमान थई गया हता, ते हवामां
ऊडता त्यारे एवा लागता के जाणे ध्यान–अग्निवडे तपायेला जीवरूपी सोनामांथी
काळाश बहार ऊडती होय, भगवानना तप–तेजना प्रभावथी ते वनमां दिवसे तेम ज
राते सूर्योदय जेवो उत्तम प्रकाश रहेतो हतो. सिंह ने हरण शांतिथी साथे रहेता हता.
अहा! आ केवुं आश्चर्य छे के, कांटामां फसायेल पोताना पूंछडाने छोडाववा चमरी गाय
महेनत करी रही छे तेने वाघ पोताना नखवडे दयापूर्वक मदद करी रह्यो छे; हरणनां
नानां बच्चां वाघणने पोतानी माता समजीने तेनुं दूध धावी रह्या छे; वनना हाथी