જંગલમાં તેઓને વિમલપ્રભ નામના મુનિનાં દર્શન થયા. તે મુનિરાજ અદ્ભુત
જ્ઞાનપ્રભાના ધારક હતા. તેમની પાસેથી પરમ હિતકર વૈરાગ્યમય ધર્મોપદેશ સાંભળતાં
તે કનકપ્રભ વૈરાગ્ય પામ્યા અને તે મુનિરાજ પાસે દીક્ષા ધારણ કરી લીધી.
ગણિની (–આર્જિકા માતા) પાસે દીક્ષા ધારણ કરી લીધી.
વગડાવ્યાં અને પોતે તેમનું વંદન–પૂજન કરવા માટે ગયા. ત્યાં તેમની સ્તુતિ કરીને
ધર્મશ્રવણ કરવા માટે તેમના ચરણ–સમીપ બેઠા. કેવળી ભગવાને દિવ્યધ્વનિ દ્વારા
ધર્મનું સ્વરૂપ કહ્યું: આ સંસાર અનંત છે, અજ્ઞાની જીવો તેનો પાર પામી શક્તા નથી.
સંસાર અનાદિ હોવા છતાં ભવ્ય જીવો સમ્યગ્દર્શન વડે તેનો પાર પામી જાય છે.
રત્નત્રયથી ભરેલી ધર્મનૌકામાં જેઓ નથી બેસતા તેઓ અનંત વાર સંસાર–સમુદ્રમાં
ડુબે અને ઊછળે છે. તેથી અવશ્ય ધર્મનું સેવન કરવું જોઈએ. ધર્મ જ બંધુ છે, ધર્મ જ
પરમ મિત્ર છે, ધર્મ જ સ્વામી છે, ધર્મ જ પિતા છે, ધર્મ જ માતા છે, ધર્મ જ હિતકારક
છે. ધર્મ જન્મ–જરા–મૃત્યુથી બચાવનાર શરણભૂત છે, ધર્મ જ મુક્તિદાતાર છે.
ભોગોની લંપટતા મહા વિચિત્ર છે! આશ્ચર્ય છે કે આ મારા પૌત્ર છે છતાં તેણે આજે
પોતાના આત્મબળથી બાલકપણામાં જ કેવળજ્ઞાન સંપદા પ્રાપ્ત કરી લીધી છે, તેથી
સંસારમાં તેંમનો આત્મા ધન્ય છે!–ઈત્યાદિ વિચારથી તેમનો વૈરાગ્ય બમણો વધી ગયો.
અને ભગવાનને નમસ્કાર કરીને ઘેર આવ્યા.